طعم تلخ شکست دیپلماتیک آمریکا در برابر ایران
تهران - ایرنا - قطعنامه ضد ایرانی آمریکا با 2 رأی مثبت، 2 رأی مخالف و 11 رأی ممتنع رد شد تا شکست مفتضحانه آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل را آشکار سازد و نشان دهد که دوران زورگویی و یکجانبهگرایی آمریکا به سر آمده و نفوذ و تأثیرگذاری این رژیم در جهان کاهش یافته است.
ممنوعیت تسلیحاتی ایران به موجب برجام در 27 مهر 1399 خورشیدی به پایان می‌رسد؛ از این رو، آمریکایی‌ها ابتدا قطعنامه‌ای ارایه دادند اما اعضای شورای امنیت با این مساله مخالف بودند چرا که این کار را به معنای شلیک تیر آخر به برجام می‌دانستند. از این رو در رأی‌گیری به قطعنامه پیشنهادی آمریکا، روسیه و چین به صراحت با آن مخالفت کردند، اروپایی‌ها و غیرمتعهدها هم به آن رأی ممتنع دادند و به این ترتیب، آمریکا طعم تلخ شکست دیپلماتیک در برابر ایران را بار دیگر چشید. بررسی روزنامه‌ها، تارنماها و خبرگزاری‌های داخلی نشان می‌دهد که رسانه‌های داخلی به بازتاب و تحلیل شکست قطعنامه ضد ایرانی آمریکا پرداخته اند.
رسانه‌های اصولگرا
وجوه دیده نشده شکست تاریخی آمریکا
روزنامه خراسان در یادداشتی به قلم امیرحسین یزدان پناه نوشت: روزنامه خراسان: اهمیت خبر شکست تاریخی آمریکا در شورای امنیت که در تاریخ 75 ساله سازمان ملل کم نظیر است، باعث شد تا برخی وجوه این اتفاق کمتر دیده شود. از جمله: شکست آمریکا در شورای امنیت فقط شکست در تعداد آرا نبود. پیش از این که قطعنامه را خود آمریکا رسما به شورای امنیت ارائه کند، مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا شخصا در تماس با مقامات تونس و استونی که جزو کشورهای نزدیک به آمریکا هستند، خواسته بود تا آن ها این قطعنامه را طرح کنند. اما این دو کشور درخواست آمریکا را رد کردند. این در حقیقت نخستین شکست آمریکا بود. پس از طرح در صحن شورا هم فقط جمهوری دومینیکن رای مثبت داد؛ کشوری که نیمی از یک جزیره کوچک در دریای کارائیب را در اختیار دارد! آمریکا در حقیقت با گدایی رای به دنبال آن بود که تعداد آرای موافق این قطعنامه به 9 رای برسد تا روسیه و چین آن را وتو کنند. در این صورت دیگر شکستی برای آمریکا محسوب نمی شد. اما این اتفاق نیفتاد تا دستگاه دیپلماسی آمریکا در اجماع سازی علیه ایران، شکست سنگینی بخورد. شکستی که نمادی آشکار از شکست سیاست فشار حداکثری علیه ایران است و برخی پیش بینی می کنند حتی ممکن است به برکناری پمپئو هم مانند برایان هوک و جان بولتون بینجامد. درحالی که در میان 11 کشوری که به قطعنامه رای ممتنع داده اند نام انگلیس، فرانسه و آلمان یعنی سه عضو اروپایی برجام هم به چشم می خورد، اما اگر از منظر برجام و قطعنامه 2231 به آرای این سه کشور نگاه کنیم، باید گفت که رای ممتنع تروئیکای اروپا، به خصوص با توجه به بیانیه هایی که فرانسه و انگلیس دادند، نشانه خیانت چندباره آنها به قطعنامه 2231 و برجام است. چه این که انگلیس و فرانسه هردو در بیانیه اعلام رای خود، تاکید کردند که «قطعنامه پیشنهادی آمریکا نمی توانست اجماع ایجاد کند» و به همین دلیل به آن رای ممتنع داده اند. درحالی که قطعنامه پیشنهادی آمریکا آشکارا خلاف متن برجام و قطعنامه 2231 بود و آن ها به عنوان سه عضو توافق باید الزاما رای منفی می دادند نه ممتنع. با این تفسیر می توان گفت این سه کشور حتی از منظر حقوقی و سیاسی نیز به تعهداتشان در برجام تقریبا از بین رفته، عمل نکردند. این رفتار انگلیس و فرانسه به وضوح نشان می‌دهد که منشور ملل و الزام آوری قطعنامه ها، نه فقط برای آمریکا بلکه برای دیگر اعضای دایم شورای امنیت هم پایان یافته و افول نظام بین الملل بیش از پیش به منصه ظهور رسیده است.
جزیره ناشناخته، تنها متحد آمریکا
روزنامه خراسان در گزارشی نوشت: دومینیکن اولین سرزمین در قاره آمریکا که اروپایی‌ها در آن استقرار یافتند نیمی از یک جزیره است که امروز به آن جمهوری «دومینیکن» می گویند و پایتخت آن، سنت دومینگو اولین پایتخت مستعمراتی در این قاره است. نیمه دیگر این جزیره، کشور هائیتی است. دومینیکن کشوری در دریای کارائیب، در آمریکای جنوبی است که پیش از این مستعمره اسپانیا بود. کریستف کلمب در سال 1492 آن را مستقیما تحت حاکمیت اسپانیا اعلام کرد اما در 1821 این کشور استقلال پیدا کرده است. دومینیکن در سال هایی که جسد کلمب از این کشور به آن کشور منتقل می شد، حدود 140 سال میزبان جسد کاشف آمریکا بود. در دهه اخیر و به خصوص پس از زلزله مهیب و مرگبار هائیتی که با حضور نیروهای نظامی آمریکا به عنوان امدادرسان، ابعاد امنیتی و سیاسی پیدا کرد، جمهوری دومینیکن نیز که همسایه هائیتی است قرابت زیادی با آمریکا پیدا کرد تاجایی که حتی گفته می شود که فرودگاه های این جمهوری کوچک محل استقرار هواپیماهای نظامی آمریکا در اقیانوس اطلس و دریای کارائیب هستند. موضعی که البته دولت دومینیکن آن را رد می کند. با این که این کشور به دلیل دارا بودن سواحل بسیار زیبا و جذاب در کرانه های اقیانوس اطلس مقصد بسیاری از جهانگردان و گذران تعطیلات در آن بسیار گران قیمت است اما مردم این کشور که حدود 10 میلیون نفر هستند، زندگی ثروتمندانه ای ندارند و تقریبا تمام مراکز تفریحی و اقامتی و هتل ها به بازرگانان اروپایی و آمریکایی تعلق دارد. این کشور در منطقه ای قرار دارد که به بهشت پول شویی جهان یعنی پاناما نزدیک است. در سال 2016 پلیس اسپانیا از بازداشت یک تبعه اهل جمهوری دومینیکن و سرکرده یک باند بزرگ قاچاق مواد مخدر و متهم به پول شویی در این کشور خبر داد و دو سال پیش هم 14 نفر از مقام های دولتی و پارلمانی جمهوری دومینیکن به اتهام رشوه خواری بازداشت شدند.
انزوای بین المللی آمریکا
روزنامه رسالت به گفت و گو با ابوذر گوهری‌مقدم، کارشناس روابط بین‌الملل پرداخته و نوشت: آمریکایی‌ها در مقطع فعلی و قبل از انتخابات آبان ماه ریاست جمهوری، به دنبال کسب موفقیت در عرصه بین‌المللی هستند که یکی از مهمترین این مسائل، تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران است که این تحریم‌ها طبق قطعنامه 2231 در ماه اکتبر به پایان برسد. آمریکا در گام نخست به دنبال این بود که به طور مشخص بتواند قطعنامه‌ای را طراحی و طبق آن، تحریم‌های ایران را بازگرداند که دلیل روی آوردن آنها به این قطعنامه، به این دلیل است که مکانیزم ماشه برای آمریکایی‌ها به دلیل خروج از برجام از لحاظ حقوقی امری دشوار است. آمریکا باتوجه به مخالفت کشورهای عضو برجام، تصمیم گرفت در ابتدا این قطعنامه را پیگیری کند و از آنجا که کشورهای سازمان ملل و شورای امنیت نسبت به قطعنامه‌های شورای امنیت متعهد هستند و معتقدند که مخدوش شدن این قطعنامه‌ها باعث می‌شود در نظام بین‌الملل سنگ روی سنگ بند نشود، بنابراین اعلام کردند با قطعنامه جدید آمریکا همراهی نمی‌کنند و تمامی متحدان آمریکا فقط برای حفظ آبرو خود رأی ممتنع دادند.
وی ضمن اشاره به آراء منفی چین و روسیه و اظهارنظری رسمی مقامات این دوکشور مبنی بر مخالفت و وتو قطعنامه آمریکا گفت: مشخص بود روسیه و چین هم این قطعنامه را وتو یا با آن مخالفت خواهند کرد. با رأی منفی شورای امنیت، نخستین مسیر آمریکا مسدود می‌شود و احتمال دارد آنها به دنبال سایر راهکارهای جایگزین باشند. با این حال آمریکایی‌ها گفته بودند به مکانیزم ماشه در برجام متوسل می‌شوند، اما از آنجا که به صورت رسمی از برجام خارج شده‌اند به لحاظ حقوقی راهی برای فعال کردن مکانیزم ماشه ندارند. هرچند استدلال آمریکایی‌ها این است که ما عضو برجام نیستیم اما عضو قطعنامه 2231 هستیم و طبق این قطعنامه می‌توانیم مکانیسم ماشه را فعال کنیم.
دومینوی شکست مکانیسم ماشه با دومینیکن
روزنامه جوان در گزارشی نوشت: بعد از چندین ماه فعالیت دیپلماتیک امریکا برای جلب نظر متحدان برای رأی به قطعنامه تحریم تسلیحاتی ایران بعد از پاییز، این قطعنامه نتوانست آرای موافق کشورها را جلب کند و بامداد شنبه اعلام نتیجه رأی‌گیری مجازی نشان داد که دولت امریکا فقط توانسته رأی نماینده دائم خود در شورای امنیت و جمهوری دومینیکن در حوزه کارائیب را با خود همراه کند. در کنار فرانسه و انگلیس به عنوان دو عضو دائم شورای امنیت کشورهای آلمان، بلژیک، استونی، اندونزی، ویتنام، آفریقای جنوبی، تونس، نیجر و سنت وینسنت نیز به این قطعنامه رأی ممتنع دادند تا برای تصویب نشدن قطعنامه پیشنهادی امریکا، عملا نیازی به وتوی روسیه و چین نیز نباشد. با وجود این ناکامی، مقام‌های امریکایی از ادامه تلاش برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران خبر دادند. مایک پمپئو، وزیر امور خارجه امریکا با صدور بیانیه‌ای، به شدت از عملکرد شورای امنیت انتقاد کرد و در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی توئیتر، شورای امنیت را به در نظر نگرفتن خواست و منافع پاره‌ای از کشورهای غرب آسیا متهم کرد و نوشت: «شورای امنیت با این اقدام خود به بزرگترین دولت حامی تروریسم فرصت خرید و فروش تسلیحات کشنده را داد و خواست کشورهای خاورمیانه را نادیده گرفت.»
قمارباخت
روزنامه وطن امروز در گزارشی نوشت: پس از شکست تاریخی آمریکا در جریان رای‌گیری شورای امنیت سازمان ملل، واکنش‌های اعضای این شورا نیز حامل پیام ایستادگی در برابر یکجانبهگرایی آمریکا بود. در این میان، هر چند کشورهای اروپایی با رای ممتنع خود تلاش کردند در عین شریک نکردن خود در شکست آمریکا هزینه‌ای هم برای صیانت از تعهدات برجامی خود نپردازند، با این حال روسیه و چین به عنوان 2 عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل که رای مخالف به این قطعنامه داده بودند، این اقدام خود را به‌مثابه گامی در برابر یک‌جانبه‌گرایی‌های آمریکا توصیف کردند. نمایندگی روسیه در سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای اقدام آمریکا را نقض قطعنامه 2231 شورای امنیت توصیف کرد و گفت: رویه تأیید مورد به مورد انتقال سلاح به داخل ایران یا خارج از این کشور در قطعنامه 2231 شورای امنیت نه ارتباطی به حق ایران برای توسعه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای داشته و نه مشروط به هیچ شرط دیگری بوده است. این رویه از آغاز موقت بوده و دقیقا برای یک دوره 5 ساله معرفی شده و هرگز قرار نبوده تمدید شود. «میخائیل اولیانوف» نماینده دائم روسیه در نهادهای بین‌المللی مستقر در وین، در یک رشته توئیت، با اشاره به انزوای تاریخی آمریکا در جلسه‌ای که برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران ترتیب داده بود، نوشت: واشنگتن از قبل نتیجه را می‌دانست و باز هم برای به رای‌گذاشتن پیش‌نویس اصرار کرد. یک رویکرد ایدئولوژیک‌محور، می‌تواند تا این حد کشوری را در شرایط نامطلوب قرار دهد. وی در پاسخ به حمایت 387 عضو (عمدتا دموکرات) مجلس نمایندگان آمریکا از قطعنامه ضدایرانی، نوشت: اگر چه آمریکا کشوری تاثیرگذار است اما فراموش نکنید که تنها دولت جهان نیست. اگر بعضی‌ها دنبال کسب بعضی چیزها هستند، باید وضعیت را به طور عینی ارزیابی کنند.
گام بعدی ترامپ برای مقابله با ایران چه خواهد بود؟
روزنامه وطن امروز در یادداشتی به قلم ثمانه اکوان پژوهشگر روابط بین المللب نوشت: به نظر می‌رسد در شرایط کنونی که دولت آمریکا تمام تلاشش را انجام می‌دهد تا مانع اجرایی شدن یکی از نخستین تعهدات کشورهای غربی در برداشتن تحریم‌های تسلیحاتی شود، یادآوری این مسأله به دولت جمهوری اسلامی که برداشته شدن تحریم‌های تسلیحاتی یکی از مسائلی بود که باید در همان ابتدا و بر اساس لغو قطعنامه 1929 اجرایی می‌شد جالب توجه و مؤثر باشد. ممکن است دولت ایالات‌متحده در طول چند ماه باقیمانده تا 27 مهر تلاش‌های دیگری برای اقناع ایران جهت پذیرفتن عدم لغو تحریم‌ها داشته و فشارهای بیشتری وارد کند. برداشته شدن تحریم‌های تسلیحاتی اما بدهی دولت روحانی از ابتدای مسأله تصویب شدن برجام است و باید همیشه در نظر داشت که دولت آمریکا در همان روز اجرایی شدن برجام این کار را باید قبول می‌کرد اما نکرد و این تأخیر دیگر جایی برای ادامه یافتن ندارد. از هم‌اینک تعداد زیادی از کارشناسان برجام مدعی شده‌اند رأی نیاوردن قطعنامه در واقع به ضرر ایران بوده است، چراکه باعث فعال شدن مکانیسم ماشه توسط دولت ترامپ می‌شود اما این افراد توجه نکرده‌اند که مسأله «اسنپ بک» و تلاش آمریکا برای استفاده از مکانیسم ماشه، هم‌اینک هم در شورای امنیت با اماواگرهای حقوقی بسیاری همراه است. حتی اگر آمریکا بتواند مکانیسم ماشه را فعال کند، کسی که بیشترین ضرر را از مرگ تمام و کمال برجام می‌برد، غرب و بویژه آمریکاست.
شکست سنگین آمریکا و اروپا مقابل ایران، روسیه و چین
روزنامه کیهان در گزارشی نوشت: مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا بعد از شکست قطعنامه ضدایرانی در بیانیه‌ای مدعی شد: قصور شورای امنیت در اقدام قاطع برای دفاع از صلح و امنیت بین‌المللی قابل توجیه نیست. پمپئو افزود: شکست شورای امنیت سازمان ملل متحد در تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران، خطایی بزرگ و نابخشودنی بود. کلی کرافت نماینده آمریکا در سازمان ملل نیز در واکنشی گفت که دولت این کشور در روزهای آینده تلاش خواهد کرد با استفاده از مکانیسم ماشه تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران را احیا کند. مجید تخت‌روانچی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل تصریح کرد: آمریکا به عنوان یک کشور غیر عضو برجام، صلاحیت لازم برای استفاده از مکانیسم ماشه را ندارد. رویترز در گزارشی نوشت: دیپلمات‌ها پیش‌بینی می‌کنند فرایند موسوم به «اسنپ بک» (مکانیسم ماشه) در شورای امنیت با توجه به اینکه سایر طرف‌های توافق ایران با این اقدام مخالفت کرده‌اند، گیج‌کننده و دشوار خواهد بود. آمریکا باید شکایتی را علیه ایران درباره نقض توافق هسته‌ای به شورای امنیت ارائه کند. سپس شورای امنیت باید ظرف 30 روز درباره قطعنامه‌ای برای ادامه معافیت تحریمی ایران تصمیم‌گیری کند. اگر این قطعنامه تا مهلت مقرر ارائه نشود، همه تحریم‌های سازمان ملل که قبل از سال 2015 برقرار بود، به طور خودکار بازمی‌گردد. در ادامه این گزارش آمده است: هنوز مشخص نیست که چطور روسیه، چین یا هر عضو دیگر شورای امنیت ممکن است تلاش کنند که مانع اقدام آمریکا برای فعال کردن این روند شوند یا اینکه به لحاظ روند و شیوه چنین امکانی وجود دارد یا خیر. دیپلمات‌ها می‌گویند احتمالا چندین کشور این بحث را مطرح کنند که به لحاظ قانونی آمریکا نمی‌تواند تحریم‌ها را بازگرداند و بنابراین آنها نمی‌توانند اقدامات خود (تحریم‌ها) را مجددا علیه ایران اعمال کنند.
تمدید تحریم تسلیحاتی ایران شکست خورد چون غیرقابل توجیه بود
خبرگزاری فارس در گزارشی آورد: یک دیپلمات ارشد روس دلیل شکست خوردن قطعنامه آمریکایی تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را «غیرقابل توجیه بودن» آن دانسته و گفت این اقدام در تناقض با قطعنامه 2231 شورای امنیت بود. «میخائیل اولیانوف» نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی بامداد یکشنبه در صفحه توئیتر خود با اشاره کردن به بیانیه وزارت خارجه آمریکا مبنی بر اینکه شورای امنیت بهترین مکان برای مباحثه درباره تحریم تسلیحاتی ایران است، نوشت: «آمریکا در حال حاضر این "بهترین مکان" را امتحان کرده و شکست خورده است». اولیانوف در توضیح دلیل شکست خوردن قطعنامه پیشنهادی آمریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران، گفت: «زیرا تلاش برای تمدید تحریم تسلیحاتی که در تناقض با قطعنامه 2231 شورای امنیت بود، غیرقابل توجیه است». وی همچنین افزود: «ضمنا، این ادعا که آمریکا 19 ماه تلاش کرد تا بتواند با روسیه درباره تحریم [تسلیحاتی ایران] گفت‌وگو کند، ارتباطی با واقعیت ندارد».
گزافه‌گویی سناتور آمریکایی علیه ایران و توهین به سازمان ملل
خبرگزاری مشرق در گزارشی آورد: در حالی که شکست سنگین ایالات متحده در تصویب قطعنامه تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت باعث عصبانیت بسیاری از مقامات این کشور شده، «لیندزی گراهام» سناتور تندروی جمهوری‌خواه نیز نتوانست جلوی خشم خود را بگیرد و شروع به توهین به سازمان ملل کرد. گراهام بامداد یکشنبه در صفحه توئیتر خود با لحنی تهدیدآمیز نوشت: «شورای امنیت سازمان ملل قویا تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را رد کرد. این یک اشتباه بزرگ از سوی سازمان ملل بود. این همچنین تقابل بزرگ با ایران را بیش از پیش محتمل کرد زیرا آنها به تقویت زرادخانه نظامی خود ادامه می‌دهند». وی سپس با تکرار اتهامات بی‌اساس و نخ‌نما شده علیه تهران، افزود: «ایران هنوز هم بزرگترین حامی دولتی تروریسم در جهان است. همانطور که [قدرت] نظامی ایران افزایش می‌یابد، مسیر برخورد با اسرائیل و کسانی که مورد تهدید رژیم ایران هستند، چیده می‌شود. [عدم تمدید قطعنامه] تصمیم احمقانه سازمان ملل بود». تلاش‌های روز گذشته آمریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت سازمان ملل با شکست مواجه شد. پس از آشکار شدن نتایج آرای اعضای شورای امنیت سازمان ملل در عصر جمعه (به وقت نیویورک) مشخص شد که تنها آمریکا و جمهوری دومینیکن به این قطعنامه رای مثبت داده‌اند.
رسانه‌های اصلاح‌طلب
فرصت امتیاز گیری است؛ آمریکا هم اروپا را از دست نمی‌دهد
روزنامه آرمان ملی به گفت و گو با قاسم‌محبعلی مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت امور خارجه و تحلیلگر بین‌الملل پرداخته و نوشت: روزنامه آرمان ملی: واضح بود که این قطعنامه رای نمی‌آورد و شاید خود آمریکا نیز این را می‌دانست و هدف‌های پنهان دیگری داشت ولی این مساله نشان می‌دهد دولت و وزارت خارجه ترامپ کیفیت و توانایی‌های گذشته را ندارد و قادر نیست حمایت بقیه کشورها را کسب کند. اگر روسیه و چین نیز رای منفی نمی‌دادند باز هم این قطعنامه تصویب نمی‌شد چون یازده رای ممتنع داشت و برای تصویب حداقل به 9 رای مثبت احتیاج داشت که چنین رایی نیاورد و همه اعضا به‌جز آمریکا و دومینیکن به آن رای مثبت نداده بودند. رای روسیه و چین منفی بود که به معنای حق وتو محسوب می‌شود. یازده عضو دیگر نیز رای ممتنع دادند. لذا به‌نظر می‌رسد این سیاست آمریکا در جوامع بین‌المللی و در سطح شورای امنیت شنوایی ندارد. البته همانطور که عدم رای‌آوری قطعنامه واضح بود مساله به این مفهوم نبود که آمریکایی‌ها سیاست‌های خود را دنبال نخواهند کرد. شاید هدف آمریکا این است که به سراغ برجام بروند و این توافق را به سطح شورای امنیت بیاورند و اساسا برجام را از بین ببرند. اگر آمریکا بخواهد به‌طور کلی زیر میز بزند این مساله محتمل خواهد بود، ولی تاکنون قصد آنها این نبوده است. تا اینجا آمریکا می‌خواست اروپا را با خود همراه کند و در کنار آنها اجماعی به وجود بیاورد که موفق نبود. به هر حال امروز وضعیتی در مورد آمریکا وجود دارد که تندروترین حزب در آمریکا حکمرانی می‌کند. این در حالی است که آقای ترامپ و آقای پمپئو سیاست‌های اعضای حزب جمهوری خواه را دنبال نکردند و از برجام خارج شدند. چون این حزب مثل اروپایی‌ها به‌دنبال مذاکراتی در راستای برجام بود و قصد داشت بخش‌هایی را که به زعم آنها جا افتاده به برجام اضافه کنند. ولی با خروج ترامپ از برجام عملا خواسته‌های جمهوری خواهان تامین نشد. می‌توان گفت به‌طور کلی بخشی از جریانات در آمریکا به‌دنبال تکمیل برجام بوده و در این هدف به اروپا نزدیکند.
واکنش شورای امنیت به " دنیا به کام من است" ترامپ
خبرگزاری ایسنا به گفت وگو با فریدون مجلسی کارشناس مسایل بین‌الملل پرداخته و آورد: رد قطعنامه پیشنهادی آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل بیش از آن که بخواهد بازتاب سیاست‌های آمریکا باشد بازتاب سیاست و شخصیت ترامپ است، با خوشحالی گمان می‌کند همه دنیا به کام اوست و همه اوامر او باید تایید شود. ترامپ از ابتدا می‌دانست قطعنامه پیشنهادی رأی نمی‌آورد. تصور می‌کرد با وتو روسیه و چین مواجه می‌شود در حالی که اصلا رای نیاورد، روسیه و چین رای مخالف دادند، از سوی دیگر جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند خیلی خوشحال باشد چون ایران هم می دانست این قطعنامه رای نمی آورد. آنچه باعث می‌شود تا ترامپ به فکر بیفتد غیر از روسیه و چین که دلایلی چون رقابتی با آمریکا دارند چرا در میان سایر اعضا قطعنامه پیشنهادی ترامپ رای مثبت نیاورد.: این اتفاق نشان می‌دهد ایران بهتر است در ارتباطات خود تجدید ارزیابی کند و روشی اتخاذ کند که لااقل از میان 15 عضو شورای امنیت که به صورت دوره‌ای انتخاب می شوند یک رای مثبت برای خود داشته باشد. فرصتی دیگر نیست تا آمریکا بخواهد قطعنامه دیگری را ارائه دهد زیرا انتخابات آمریکا در پیش است البته تاثیری در وضعیت ایران هم ندارد زیرا هم اکنون ایران در تحریم‌های کلی یکجانبه آمریکا قرار دارد یک جانبه‌ای که در همه دنیا اعمال می‌شود حتی عراق هم نمی تواند پول نفت و گاز را بدهد.
انزوای دیپلماتیک آمریکا در جامعه جهانی
روزنامه ابتکار در گزارشی نوشت: در ماه‌های گذشته مقامات دولت آمریکا تلاش کرده‌اند تا در میان هم‌پیمانان خود اجماعی را برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران به وجود آورند و همواره تاکید داشته‌اند که از هیچ اقدامی برای جلوگیری از انقضای این تحریم‌ها دریغ نخواهند کرد. در همین راستا، مایک پامپئو، رئیس دستگاه دیپلماسی آمریکا ساعاتی پیش تصریح کرده بود: هر کاری را که در چارچوب ابزارهای دیپلماتیک خود بتوانیم، انجام خواهیم داد تا اطمینان حاصل کنیم که تحریم‌های تسلیحاتی ایران منقضی نشود. در هفته‌های گذشته اظهارات مشابه متعددی در این زمینه از وزیر امور خارجه آمریکا به گوش رسیده است. روزگاری «جامعه بین‌الملل» پوشش و عنوانی بود که قدرت‌های بزرگ برای فشار به کشورها و پیشبرد سیاست‌ها و منافع شان از آن استفاده می‌کردند، شمشیری که بر سر کشورهای ضعیف بود تا به خواست کشورهای قدرتمند تن دهند اما با خروج یک عضو از این جامعه و بر هم خوردن قوانین بازی این جامعه به ضد خود تبدیل شد. جامعه بین‌الملل در چهل سال گذشته همواره در مقابل ایران بوده است و اکنون در سایه منطق، سیاست تعامل سازنده با دنیا و صبر و مقاومت استراتژیک این جامعه در کنار ایران ایستاده است.
باخت
روزنامه ایران در گزارشی نوشت: یکی از مهمترین ابتکار عمل‌های قطعنامه 2231 که در تأیید توافق هسته‌ای به تصویب شورای امنیت رسید، تعیین موعد مشخصی برای لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران بود. شورای امنیت ذیل تلاش دیپلماتیک ایران برخی محدودیت‌های موجود در قطعنامه‌های پیشین را در قالب بند 5 پیوست دوم قطعنامه 2231 گنجاند و با ایجاد اصلاحاتی در این محدودیت‌ها، تغییرات مهمی در این مورد ایجاد کرد. مطابق این بند قرار شد که 5 سال از تاریخ دستیابی به برجام محدودیت‌های تسلیحاتی علیه ایران لغو شود. قابل انتظار بود که با نزدیک شدن به تاریخ 18 اکتبر 2020 (27 مهرماه 1399) یعنی روز لغو این تحریم‌ها امریکا تلاش‌های سازماندهی شده خود را برای ممانعت از این رویداد آغاز کند. نخست مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا اعلام کرد که دولت امریکا در حال تدوین استدلالی حقوقی جهت بازگشت این کشور به برجام است تا از این طریق فشارهای خود را بر شورای امنیت برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران افزایش دهد. بازگشتی که از منظر امریکا به معنای آن بود که این کشور خود را همچنان عضوی از اعضای برجام تلقی می‌کند و می‌کوشد از حقوق مندرج در این سند برای اقدام علیه ایران استفاده کند.
تصمیم درست "ماندن در برجام" ایران، به نتیجه رسید
خبرگزاری ایسنا به گفت و گو با دیاکو حسینی به رد پیش‌نویش قطعنامه پیشنهادی آمریکا در شورای امنیت پرداخته و نوشت: قبلا پیش‌بینی می‌شد چنین اتفاقی بیفتد و ترامپ نتواند نظر اعضاء شورای امنیت را جلب کند، علت بنیادین این مساله این بود که با قطعنامه 2231 کاملا ناسازگار بود و نحوه این پیش‌نویس هم یکجانبه و با زیر پاگذاشتن دیدگاه‌های متحدان انجام شده بود. همچنین کشورهای مختلف جهان و اعضاء شورای امنیت متوجه شدند که این خطر و تهدید برای تداوم یک جانبه‌گرایی آمریکا است و تمدید تحریم تسلیحاتی به سلسله‌ای از رویدادهایی که امنیتی هستند منجر می‌شود و شالوده باقی مانده از نظم جهانی را از بین می‌برد. تصمیم درست جمهوری اسلامی ایران برای ماندن در برجام به رغم همه فشارهای روانی چه از داخل و چه از خارج توسط آمریکا، به نتیجه رسید و اگر ایران عضو برجام نبود آمریکا موفق به جلب نظر اعضاء می شد و می توانست این خواسته خود را پیش ببرد. مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری همچنین بیان کرد: بنابراین مسیری که ایران در پیش گرفته بود از طریق به انزوا کشاندن آمریکا منجر شد تا قطعنامه پیشنهادی آمریکا منتفی شود و همین مساله اهمیت به‌سزایی دارد. نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که فقط 2 رای مثبت این قطعنامه داشت که یک رای خود آمریکابود و مساله تامل برانگیز این بود که اکثریت اعضاء شورای امنیت رای ممتنع دادند و باید این تذکر را داد که هیچ کشوری به لحاظ اخلاقی این حق را ندارد که در انتخاب بین قانون‌مندی از سوی سازمان ملل و بی قانونی و قانون جنگل موضع بی‌طرفی بگیرد.
*س_برچسب‌ها_س* *س_پرونده خبری_س*