ثبت جهانی شهرهای صنایع‌دستی، حس تعلق را در شهروندان زنده می‌کند
تهران - ایرنا - معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی وزیر میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری گفت: هویت‌بخشی و حس تعلق برای شهروندان، دیده شدن هنرمند، رونق و توسعه صنایع‌دستی و تعامل بین شهرها، از پیامدهای مفید ثبت جهانی این شهرهاست.
پویا محمودیان، امروز (دوشنبه) در نشست خبری ثبت جهانی سه شهر و یک روستای صنایع دستی ایران با اشاره به قانون برنامه ششم توسعه، ایجاد شهرهای هنر دستی و ثبت در فهرست جهانی را از وظایف وزارتخانه میراث‌فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دانست و گفت: در همین راستا پس از ثبت جهانی 3 شهر و یک روستا؛ شامل شیراز شهر جهانی صنایع دستی، زنجان شهر جهانی ملیله، ملایر شهر جهانی مبل منبت و قاسم آباد شهر جهانی چادر شب‌بافی، رکورد بیشترین شهرهای ثبت شده را زدیم و قبل از چین با 7 شهر و شیلی با 4 شهر و هند با 3 شهر در زمینه شهرهای جهانی صنایع دستی، در رتبه نخست قرار گرفتیم.
رکورد ایران در ثبت شهرهای صنایع‌دستی در ثبت جهانی وی افزود: 23 شهر ایران ثبت ملی صنایع دستی هستند که 16 شهر 7 روستا را داریم. پس از آنکه شهر و روستای ما ثبت ملی می شود در شورای راهبردی با در نظر گرفتن شرایط، شهرهایی که قابلیت جهانی دارند انتخاب می‌شوند و پس از جلسات متعدد و هماهنگی با مسئولین استانی و برنامه ریزی ها برای جهانی شدن معرفی می شوند. محمودیان با تشریح تلاش شهرها برای ثبت جهانی، گفت: شیراز پس از ثبت ملی شدن، برنامه ریزی کرد مجتمع تجارت جهانی صنایع دستی را راه اندازی کند. در ملایر، مرکز تحقیق و توسعه مبل منبت به راه افتاد و رشته مهندسی چوب در دانشگاه آزاد افتتاح شد.
در زنجان خانه حکیمیان، خانه ملیله نام گذاری و مرکز آموزش شد و در روستای قاسم آباد، چادرشب‌بافی در سطح شهر انجام شد. این برنامه‌ها گاهی خودجوش و گاهی با همکاری مدیران شهری انجام شده است.
وی اظهار داشت: شورای جهانی بعد از چند اصلاح، با اعزام داوران شهری موافقت کرد و ارزیابی ها آغاز شد. به جز ملایر، هر شهر دو بار و جزئیات مرتبط آن بررسی شد. پس از بررسی داوران، نظر آنها به کشورها و پنج منطقه شورای صنایع دستی ارسال و با اکثریت آرا انتخاب شدند. این اتفاق بدون همکاری تشکل های مردمی و مردم و مدیران ممکن نمی شد. محمودیان اتفاقات بعد از جهانی شدن را چنین برشمرد: یکی از اولین ارمغان های جهانی شدن، هویت بخشی است و داشته ای که مورد توجه نبود، حالا برای مردم اهمیت پیدا می کند و حس تعلق ایجاد می کند. در بخش دیگر، هنرمندی که دیده نمی شد، مورد توجه علاقه مندان هنر قرار می گیرد. از سوی دیگر صنایع دستی باعث رونق و توسعه می شود و در نهایت تعامل بین شهرهای صنایع دستی صورت می‌گیرد. رصد شهرهای جهانی دائم انجام می شود که هدف آن حفظ جایگاه و نقشی است که در صنایع دستی جهانی دارند.
شورای جهانی صنایع‌دستی به تازگی 3 شهر و یک روستای ایران را در فهرست شهرها و روستاهای جهانی صنایع‌دستی ثبت کرده است. با ثبت این چهار شهر و روستا، تعداد شهرها و روستاهای جهانی ایران در این فهرست از 10 به 14 رسید تا همچنان ایران رتبه اول جهان را از این لحاظ دارا باشد. شیراز از استان فارس به عنوان شهر جهانی صنایع‌دستی، زنجان به‌عنوان شهر جهانی ملیله، ملایر از استان همدان به عنوان شهر جهانی مبلمان منبت و روستای قاسم‌آباد از استان گیلان به عنوان روستای جهانی چادرشب‌بافی در فهرست شهرها و روستاهای جهانی صنایع‌دستی قرار گرفته‌اند.
پیش از این، تبریز برای فرش، اصفهان برای صنایع‌دستی خلاق، مشهد برای گوهرسنگ‌ها، لالجین همدان برای سفال، مریوان کردستان برای کلاش‌بافی (گیوه)، سیرجان کرمان برای گلیم شیریکی پیچ، آباده در حوزه منبت، میبد یزد در رشته زیلوبافی و روستاهای خراشاد خراسان جنوبی در حوزه حوله‌بافی و کلپورگان سیستان و بلوچستان برای سفالگری 7 هزار ساله در فهرست شورای جهانی صنایع‌دستی به ثبت رسیده‌اند.
ادامه دارد...
*س_برچسب‌ها_س*