در دولت روحانی دغدغه مردم «رفع حصر» بود، الان دغدغه مردم «معیشت» است / مگر آمار صفر فوتی کرونا و ساخت مسکن هم دستاورد است!؟
فرق است میان رئیس جمهوری که از داخل خودرو و در خط ویژه به صورت چشمی نظرسنجی می کند و رئیس جمهوری که پای درددل مردم می نشیند و برای رفع مشکلات، آرام و قرار ندارد.
سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
*******
** در دولت روحانی دغدغه مردم «رفع حصر» بود، الان دغدغه مردم «معیشت» است
روزنامه اعتماد در مطلبی به قلم «اسماعیل گرامی مقدم» از فعالین فتنه 88 نوشت: «واقع آن است که با دولت و اقتصادی طرف هستیم که بالاترین نرخ تورم را در همه سال‌های پس از انقلاب ثبت کرده است. آزادسازی قیمت‌ها باعث افزایش فقر مطلق، گسترش بیکاری، افزایش دامنه‌های مهاجرت به خارج، کاهش کیفیت خدمات درمانی و در کل کاهش رفاه عمومی و افزایش مشکلات معیشتی شده است.»
در ادامه این مطلب آمده است: «افزایش شکاف طبقاتی در سال‌های آتی باعث رویارویی طیف وسیع محرومان با طیف‌های برخوردار خواهد شد. این خطر برای همه جوامعی که در آنها طبقه متوسط در حال نحیف شدن و از میان رفتن است، وجود دارد. همین امروز در جامعه ایرانی طیف‌های مرتبط با کاسبان تحریم و برخی افراد ویژه‌خوار از ثروت‌های نجومی برخوردار شده‌اند و در مقابل بسیاری از خانواده‌های طبقه متوسط به دهک‌های محروم جامعه هبوط کرده‌اند. این فاصله طبقاتی بین دارا و ندار، بسیار عمیق شده و طی سال‌های آتی باعث شکل گرفتن یک رویارویی جدی خواهد شد.»
در بی صداقتی اصلاح طلبان با مردم همین بس که این جریان سیاسی در دولت روحانی مدعی بود که دغدغه مردم رفع حصر است و اکنون تازه یادش افتاده که مردم دغدغه معیشت هم دارند.
برای نمونه، «محمود صادقی» از اصلاح طلبان تندرو و از اعضای فراکسیون امید مجلس دهم علیرغم آنکه مردم با مشکلات مختلف از جمله مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می کردند، در توئیتی تأمل برانگیز نوشته بود: «در اهواز، زاهدان، کرمانشاه، ملایر، همدان، اصفهان و... منتظر بودم مردم از ریزگردها، فقر، بیکاری و... شِکوه کنند اما رفع حصر خواسته اصلی بود»!
در دوره 8 ساله دولت روحانی، جریان تندروی اصلاح طلب از یکسو مطالبات مردم را به حضور زنان در استادیوم و رفع حصر و... تقلیل داده و به مطالبات معیشتی و اقتصادی مردم دهن کجی می کرد و از سوی دیگر مدعی بود که چرا نمی گذارید که تجمعات اعتراضی در کشور برگزار شود و مردم به خیابان ها بریزند.
«دولتِ اصلاح طلبان» در 8 سال معیشت مردم ایران را به خشم و لبخند سران آمریکا و فرانسه و انگلیس و آلمان گره زده و به خانه نساختن برای مردم افتخار می کرد. دولت قبل صراحتا مخالفت خود با خودکفایی در تولید بنزین و خودکفایی در کشاورزی را اعلام کرده و توان و استعداد جوانان ایرانی را در حد درست کردن آبگوشت بزباش و قرمه سبزی می دید. دولتِ اصلاح طلبان تنها در یک نمونه با تصمیم غیرکارشناسی دلار 4200 تومانی موجب از دست رفتن 25 تا 30 میلیارد دلار و حدود 70 تا 80 تن طلا شد.
اشتغال، مسکن، ازدواج، تأمین جهیزیه، خرید خودرو و... از جمله دغدغه های اصلی جوانان در کشورمان است، اما همزمان افراطیون اصلاح طلب با توهین به جوانان عزیز و فهیم کشورمان، مطالبات آنان را به مشروبخواری و خرید و فروش مواد مخدر تقلیل می دادند.
و اما روزنامه اعتماد همان رسانه ای است که یک روز گشایش های نسبی برای سران فتنه را به عنوان تیتر اصلی انتخاب کرده و روز دیگر عمل جراحی مهره دوازدهم ستون فقرات کروبی را تیتر یک روزنامه می کرد.
این در حالی است که این طیف در ماجرای تضییع حقوق کارگران هفت تپه و تضییع حقوق معلمان در فساد صندوق ذخیره فرهنگیان و ماجرای حقوق های نجومی و عملکرد بسیار ضعیف آخوندی و زنگنه و ظریف و ربیعی و نعمت زاده و شریعتمداری و جهانگیری و نوبخت و... سکوت کرده و یا صریحا از افراد مذکور حمایت می کردند.
** مگر آمار صفر فوتی کرونا و ساخت مسکن هم دستاورد است!؟
روزنامه آرمان در مطلبی به قلم «محمود میرلوحی» عضو شورای شهر پنجم تهران - که به شورای «اسم و فامیل» مشهور شد - نوشت: «گزارش‌هایی در رسانه‌ها منتشر می‌شود حاکی از آن که واکسن را حل و فصل شده، نفت را می‌فروشیم، مسکن را داریم می‌سازیم، کمبود برق را به سرعت حل کرده و 6 هزار مگاوات ظرف یکسال به تولید برق افزودیم، تورم را مهار می‌کنیم و... گزارش‌های از این دست بسیار است اما از نظر کف جامعه، مشکلات معیشتی سر جای خودش هست. از امید به بهبودی وضع اقتصادی و کاهش تورم و رفع مشکلات تقریبا هم در فضای مجازی، هم در رسانه‌ها، هم روزمره در صف نان و سوپرمارکت‌ها که رفت و آمد می‌کنیم، گویاست.»
در ادامه این مطلب آمده است: «در این مدت اخیر مردم از وضعیت اقتصادی و تورم متحیرند. واقعیت این است که افراد با دیدن صورتحساب‌ها با ناباوری نگاه و تعجب می‌کنند و بعضا از فروشنده می‌پرسند که درست است!؟»
اینکه آمار فوتی های کرونا در ایران از 700 نفر در روز به کمتر از 5 نفر رسیده و چندین روز نیز رکورد بدون فوتی کرونا را ثبت کردیم، اصلا برای جریان اصلاح طلب اهمیت ندارد.
اینکه دولت رئیسی بجای اینکه بگوید به خانه نساختن برای مردم افتخار می کنیم، آستین بالا زده و در پی ساخت مسکن است هم برای اصلاح طلبان هیچ اهمیتی ندارد.
وزارت نفت در دولت سیزدهم علیرغم تحریم های ظالمانه آمریکا توانست توفیقات ارزشمندی را در فروش نفت و وصول درآمدهای حاصل از آن کسب کند، در دولت سیزدهم شاهد افزایش صادرات و مثبت شدن تراز تجاری کشور بوده ایم، اما اینها هم برای اصلاح طلبان اهمیتی ندارد.
تأمین کالاهای اساسی و میزان استاندارد آن در انبارهای کشور از دیگر مصائب جا مانده از دولت قبل بود. در اوایل شروع به کار دولت سیزدهم در انبارها یک سوم استاندارد معین کالای اساسی وجود داشت که در این رابطه برخی از مسئولین هشدارهایی درباره عدم تأمین برخی کالاهای اساسی می‌دادند. دولت سیزدهم در جهت تامین کالاهای اساسی و رفع نگرانی های موجود از کمبود این کالاها برنامه ریزی دقیقی داشت و توانست این مسئله را مدیریت کند تا بازار مصرف با التهاب مواجه نشود.
در فصل بهار امسال تجارت غیر نفتی کشور با 15 کشور همسایه به 12 میلیارد و 364 میلیون دلار رسید که نسبت به بهار سال قبل با رشد 18 درصدی همراه بوده است. توجه دولت سیزدهم به مراودات تجاری با همسایگان در سه ماه نخست سال جاری نتایج جالب توجهی داشته است که یکی از انها مثبت شدن تراز تجاری و رشد صادرات غیر نفتی بوده است.
همین دیروز تفاهم‌نامه سرمایه‌گذاری 7 میلیارد دلاری در میدان نفتی آزادگان امضا شد. رئیس جمهور با اشاره به این تفاهم نامه گفت: «منتظر خارجی‌ها نماندیم و مردم به زودی نتایج غرورآفرین این سرمایه‌گذاری‌ها را مشاهده خواهند کرد.»
بهتر است که جریان اصلاح طلب با اصلاح رفتار خود، کمی هم به فکر مردم باشد.
** نظر سنجی مردمی، فقط از داخل خودرو و به صورت چشمی قبول است
روزنامه سازندگی در مطلبی با عنوان «آزمون محبوبیت» نوشت: «اگر چه سید ابراهیم رئیسی با شعار عدالتخواهی پا به عرصه انتخابات گذاشت و به نام سید محرومان لقب گرفت اما از یکسو اصلاحات اقتصادی که از جانب دولت وی انجام گرفت و از دیگر سو عدم احیای برجام، وضعیت محبوبیت او را خصوصا برای طبقه ای که به وی امید بسته بود و از دل آن برآمده بود دستخوش تغییرات کرد.»
طنز تلخی است که بانیان و حامیان دلار 4200 تومانی که دیروز عکس «اسحاق جهانگیری» معاون اول روحانی را در لباس سوپرمن منتشر کردند و در ماههای پیش اعتراف کردند که دلار 4200 تومانی، استخوانی در گلوی دولت است، حالا دولت رئیسی را بابت کنارگذاشتن این تصمیم غلط و غیرکارشناسی، سرزنش می کنند.
اصلاح طلبان با شعار چرخش همزمان چرخ کارخانه ها و سانتریفیوژها بر سر کار آمدند اما هم در قلب راکتور هسته ای بتن ریختند، هم کارخانه ها و کارگاه های تولیدی بسیاری را به تعطیلی کشاندند و هم با افزایش حدود 10 برابری قیمت دلار، مردم را با مشکلات عدیده اقتصادی و معیشتی مواجه کردند.
و اما اکنون این طیف از کارنامه دولت رئیسی و محبوبیت رئیس جمهور ناراحت هستند. خب فرق است میان رئیس جمهوری که می گوید من هم صبح جمعه از گرانی بنزین خبردار شدم و رئیس جمهوری که به میان می رود و مستقیم حرف دل آنها را می شنود.
فرق است میان رئیس جمهوری که از داخل خودرو و در خط ویژه به صورت چشمی نظرسنجی می کند و رئیس جمهوری که پای درددل مردم می نشیند و برای رفع مشکلات، آرام و قرار ندارد. روحانی - 7 خرداد 98- در دیدار اصحاب رسانه گفته بود: «من روزانه نظرسنجی می‌کنم؛ یعنی در خیابان وقتی با ماشین می‌روم، چهره‌های مردم را نگاه می‌کنم؛ چند نفر لبخند دارند، چند نفر عصبانی‌اند، چند نفر قیافه‌شان گرفته است. به هر شهری می‌روم، خودم نظرسنجی می‌کنم، نگاه آدم‌ها را می‌بینم، آنی که با محبت نگاه می‌کند، با تشکر نگاه می‌کند، آنی که ناراحت است، آنی که نقد دارد، آنی که می‌گوید نه این جور نیست.»
روحانی از نظرسنجی چشمی با خودرویی که تخته‌گاز در اتوبان می‌تاخت تا ظرف چند دقیقه از ولنجک به پاستور برسد، راضی بود. وی نه با متولیان میدانی بخش‌های مختلف حشر و نشر داشت، نه نقد صاحب نظران و کارشناسان را بر می‌تافت و نه با مردم مواجه می‌شد. نتیجه، نه فقط سقوط مقبولیت شخص وی که در نظرسنجی‌های دولتی به زیر هفت درصد رسیده بود، بلکه نابودی اعتبار اصل «نهاد دولت» بود، تا جایی که به سرخوردگی و نارضایتی مردم و کاهش میل مشارکت در انتخابات انجامید.
و باز هم طنز تلخی است که طیفی که در سال 88 با دروغ تقلب، مشارکت 85 درصدی را به آشوب و التهاب بدل کرد، حالا از نظرسنجی و شنیدن رای و نظر من سخن می گوید.
