رضوی‌پور: پای همتی روی گلوی صادر کنندگان بود / مالیات ستانی تورمی باید متوقف شود / نابودی منابع ارزی کشور با دلار جهانگیری + فیلم

گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو - سینا احدیان؛ سال 1389 بود که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود برای اولین بار از لفظ اقتصاد مقاومتی استفاده کرد تا نظام اقتصادی کشور با توجه به شرایط داخلی و بین المللی به ثبات برسد و به زندگی مردم در شرایط تحریم‌های نفس گیر استکبار، خدشه‌ای وارد نشود. در سال 1392 نیز سیاست‌های اقتصاد مقاومتی رسما از سوی مقام معظم رهبری برای اجرا به دولت ابلاغ شد. درواقع اقتصاد مقاومتی یک برنامه جامع و کامل برای مقاوم سازی اقتصاد و خنثی کردن تحریم‌های ظالمانه بود. اکنون 8 سال از ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی می‌گذرد، اما شواهد نشان می‌دهد، دولتمردان دولت تدبیر و امید نه تنها به آن عمل نکردند بلکه در بخش‌هایی عکس آن نیز رفتار کردند و به افزایش نرخ تورم و آسیب پذیری اقتصاد از تکانه‌های خارجی دامن زدند و با دادن سیگنال‌هایی به غربی ها، نقش زیادی در افزایش اثرگذاری تحریم‌ها داشتند. تحریم‌هایی که می‌توانستند با اجرای تمام و کمال اقتصاد مقاومتی به فرصت تبدیل شوند، اما با سهل انگاری و کم کاری دولت، به تهدیدی جدی برای حاکمیت مبدل شدند؛ و البته بعضی از همان‌هایی که در سیستم بانکی نقش کلیدی در افزایش تورم و نرخ ارز داشتند و بورس را به جهنم سرمایه‌های مردم تبدیل کردند، حالا کاندیدای ریاست جمهوری شده اند و خود را صدای اعتراض مردم به وضع موجود می‌نامند! با توجه با مسائل عنوان شده، سید حسین رضوی پور؛ کارشناس مسائل اقتصادی، با موضوع بررسی عملکرد دولت در اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی به گفتگو با ما پرداخته است که در ادامه تقدیم می‌شود. اقتصاد مقاومتی به چه معناست؟ یعنی یک اقتصاد در عین اینکه به رشد، کسب درآمد و مولفه‌های دیگر توجه می‌کند، آسیب پذیری‌های خود را نیز کاهش دهد. مثلا اقتصاد ژاپن به خاطر محدودیت منابع و زمین، محصولات زراعی را حتما در داخل تولید می‌کند تا بتواند امنیت غذایی خود را تامین کند. هر چه تهدید‌ها بیشتر باشد، اقتصاد مقاومتی نیز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. این نقد وجود دارد که دولت آقای روحانی به سیاست‌هایی که رهبر انقلاب ابلاغ کرده است عمل نکرده و عده‌ای هم معتقدند دقیقا دولت عکس سیاست‌های اقتصاد مقاومتی عمل کرده است، اما مسئولین دولتی مدعی هستند که سیاست‌های اقتصاد مقاومتی را اجرا کرده اند. حقیقت چیست؟ آیا به این سیاست‌ها عمل شده است؟ با چند مثال مشخص خواهم کرد که آیا جهت گیری دولت آقای روحانی به سمت اقتصاد مقاومتی بوده یا خیر. در سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، بحث تنوع بخشیدن به مبادلات ارزی کشور و امضای پیمان‌های پولی چند جانبه را داشته ایم. پیمان پولی به این معناست کشور A با کشور B قراردادی می‌بندد که مبادلاتشان با ارز‌های محلی صورت گیرد و در یک سر رسیدی ما به التفاوت ناشی از نرخ ارز را بر اساس هر مبنایی که با هم توافق کردند تسویه کنند. این مسئله به ما کمک می‌کرد تا در مراوداتمان دیگر نیاز به دلار نداشته باشیم و کمک می‌کرد آن‌هایی که گردش دلار را رصد می‌کنند و از اطلاعاتش برای تحریم کشور استفاده می‌کنند، اشرافی در مورد نوع مبادلات ما نداشته باشد که تحریم کردن سخت‌تر می‌شود. در کشور‌های جنوب شرقی آسیا به خصوص چین، از حوالی سال 2010، به این فکر افتادند که تسلط آمریکا بر مبادلات دلاری، ریسک اقتصادی آن‌ها را افزایش می‌دهد. در حال حاضر چین با بیش از 50 کشور، پیمان پولی دارد. روسیه نیز همانند چین با بسیاری از کشور‌ها پیمان پولی دارد. هر دوی این کشور‌ها به سراغ ایران هم آمدند تا با ما پیمان پولی ببندند. اگر درست تصمیم می‌گرفتیم، ایران باید با بیش از 20 کشور که با آن‌ها تجارت مستقیم دارد، تفاهم نامه امضا می‌کرد. علاوه بر آن، چین و روسیه به سمت پیام رسان‌های پولی نیز رفته اند تا برای مراودات پولی شان بر روی بستر سوئیفت که زیر نظر آمریکاست صورت نگیرد، اما ما سراغ این مسئله هم نرفتیم. این مسائل نشان می‌دهد که ما در زمینه مراودات پولی خود، الزامات را رعایت نکرده ایم.