استانداران استان مرکزی پس از انقلاب چه کسانی بودند؟/ زور غیربومی‌ها می‌چربد!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ استان مرکزی پس از انقلاب اسلامی ایران و در دولت موقت آن زمان تاکنون حضور 19 استاندار و 3سرپرست استانداری را در رأس مجموعه مدیریتی خود تجربه کرده است که نخستین استاندار حسین اخوان ملایری و آخرین آن‌ها فعلا سید علی آقازاده است.

این مسأله نشان می‌دهد میانگین عمر مدیریت در استانداری مرکزی به استثنای چند مورد نسبتا کوتاه بوده و اینک اما با توجه به استقرار دولت جدید گمانه‌زنی‌ها در خصوص تغییرات مدیریتی و انتخاب استانداران جدید در محافل سیاسی و رسانه‌ای بسیار داغ است و این موضوع در استان‌ها با حساسیت دنبال می‌شود.

هرچند از شروع به کار دولت سیزدهم تاکنون لیست‌های متعدد و اسامی مختلفی برای تصدی جایگاه نماینده عالی دولت در استان های مختلف از جمله مرکزی منتشرشده است اما تصمیم نهایی وزارت کشور که بر اساس گفته‌ها با نظر و پیشنهاد مجمع نمایندگان هر استان خواهد بود بود کماکان نامشخص است.

اما دیارآفتاب در آستانه تغییرات مدیریتی در مجموعه استانداری مرکزی نگاهی گذرا خواهد داشت بر لیست افرادی که تاکنون بر صندلی مدیریت عالی اجرایی در استان مرکزی تکیه زده‌اند.

از دولت موقت تا دولت سازندگی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل دولت موقت، حسین اخوان ملایری به‌عنوان اولین استاندار مرکزی از سوی دولت معرفی شد و وی حدود 7 ماه در این مسند ماندگار بود.

اما پس از اخوان ملایری، عباس سمیعی که از وی بعنوان اولین رئیس این سازمان بعد از انقلاب اسلامی ایران در دولت موقت بازرگان نیز یاد می شود کمتر از چهارماه عهده دار سمت استانداری مرکزی بود.

پس از سمیعی نصرت‌الله گرجی در سال 58 بر صندلی استانداری مرکزی تکیه زد هرچند حضور وی نیز کوتاه بود و تقریبا یک سال و دو ماه بعد این جایگاه بار دیگر دستخوش تغییر شد، حدود یک سال استانداری بوشهر در سال‌های 59 و 60 در کارنامه گرجی به چشم می‌خورد.

پس از گرجی محمدعلی خواجه پیری کمتر از دو ماه استاندار مرکزی بود اما پس از آن محمدکاظم سیفیان اولین رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در اردیبهشت‌ماه 1360 سکان‌دار استانداری مرکزی شد که البته وی نیز کمتر از 6 ماه در این منصب حضور داشت، سیفیان بعدها شهرداری تهران و نمایندگی مردم تهران در دوره چهارم مجلس شورای اسلامی را تجربه کرد و خردادماه سال 95 چشم از جان فرو بست.

در آبان ماه سال 1360 خواجه پیری بار دیگر با شروع به کار دولت جدید پس از عزل بنی‌صدر به سمت استانداری مرکزی منصوب شد و تا پایان سال 1365 در این سمت باقی ماند، پیش از این در کارنامه وی مدت کوتاهی فعالیت به‌عنوان مشاور استاندار هرمزگان و معاون اجتماعی استانداری خراسان دیده می‌شود.

خواجه پیری بعدها وارد فعالیت‌های فرهنگی و پژوهش‌های قرآنی شد و برای مدتی مدیرکلی مرکز توسعه و ترویج فعالیت‌های قرآنی کشور را بر عهده گرفت.

محمد صالح مدرسه‌ای دیگر استاندار مرکزی است که در اسفندماه سال 65 از سوی هیئت‌وزیران انتخاب شد و پیش‌تر در سوابق وی معاونت سیاسی و قائم‌مقامی استاندار مرکزی به چشم می‌خورد.

اواخر شهریورماه سال 65 اما سید حمید طهایی بر صندلی مدیریتی استان مرکزی تکیه زد، وی که متولد سال 1331 در شهر همدان بود پیش از این فعالیت به‌عنوان کارشناس دفتر اجتماعی استانداری همدان، معاون اداره اجتماعی و سرپرست اداره اجتماعی همدان، مشاور اقتصادی استاندار همدان و معاون سیاسی استانداری همدان را در کارنامه داشت.

طهایی تا مهرماه 68 به‌عنوان استاندار استان مرکزی فعالیت کرد و سپس به مدت بیش از 20 سال در دولت‌ها مختلف عهده‌دار مسئولیت استانداری استان‌های سمنان اردبیل، قم و استان البرز بود.

استانداران مرکزی در دولت سازندگی

با انتخاب هاشمی رفسنجانی به ریاست جمهوری اما سید مسیح مؤمنی به‌عنوان استاندار استان مرکزی منصوب شد، مؤمنی متولد بهمن‌ماه سال 1335 در اصفهان است که کار خود را از خردادماه سال 1358 و با تأسیس جهاد سازندگی در اصفهان آغاز کرد شروع کرد و سپس در جایگاه معاون عمرانی استانداری چهارمحال و بختیاری مشغول شد تا اینکه در سال 1368 با تصویب دولت وقت به سمت استاندار استان مرکزی انتخاب و تا سال 1371 در این جایگاه حضور داشت و بعد از آن در سازمان برنامه‌وبودجه کشور و وزارت راه و ترابری مسئولیت‌هایی را بر عهده گرفت.

پس از مؤمنی سید محمدحسن موسوی که پیش از این مسئولیت معاونت سیاسی استانداری را عهده‌دار بود به‌عنوان سرپرست استانداری مرکزی منصوب شد و مدت کوتاهی و در حدود سه ماه فعالیت کرد.

مسعود سلطانی‌فر متولد سال 1338 در تهران دیگر استاندار مرکزی است که با سوابقی همچون معاون سیاسی در استانداری‌های فارس، همدان و هرمزگان در آبان ماه سال 71 به استانداری مرکزی منصوب شد و تا مردادماه سال 75 در این جایگاه ماند.

معاونت سازمان تربیت بدنی، استانداری گیلان و زنجان، عضویت در شورای اسلامی شهر تهران و ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در دولت یازدهم ازجمله مسئولیت های استاندار اسبق مرکزی است.

سلطانی فر در نهایت در آبان ماه سال 95 و در اواخر کار دولت یازدهم تصدی وزارت ورزش و جوانان را بر عهده گرفت و تا پایان کار دولت دوازدهم در این سمت ماند.

علی دانش منفرد زاده ی 1320 در شهر آشتیان یکی از استانداران بومی استان مرکزی است، از وی به‌عنوان نخستین فرمانده سپاه پیش از تشکیل اساسنامه یاد می‌شود که مدت کوتاهی به‌صورت غیررسمی در این منصب بود.

وی سپس به‌عنوان استاندار استان‌های فارس و همدان تا سال 67 فعالیت کرد و سپس در دوره چهارم مجلس از حوزه انتخابیه تفرش، آشتیان و فراهان راهی مجلس شد.

در دولت دوم هاشمی رفسنجانی وی پس از سلطانی فر به مدت کوتاهی در حدود 13 ماه استاندار مرکزی بود و پس از آن بار دیگر در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی راهی بهارستان شد.

سکاندارن استانداری مرکزی در دولت اصلاحات

حمید حاجی عبدالوهاب متولد 1330 تهران است وی در دولت اول سید محمد خاتمی در حالی آبان ماه سال 76 به‌عنوان استاندار مرکزی منصوب شد که پیش‌تر استانداری گیلان و کردستان را در دوره نخست‌وزیری موسوی و دولت نخست هاشمی در کارنامه داشت.

حاجی عبدالوهاب چهار سال استاندار مرکزی بود و بعدتر به‌عنوان استاندار سمنان نیز منصوب شد.

علی جابریان همدانی در آبان ماه سال 80 به‌عنوان استاندار مرکزی انتخاب شد و کمتر از 2 سال عهده‌دار این سمت بود وی که اصالتا همدانی است در دولت اول خاتمی به مدت 4 سال استانداری همدان را در اختیار داشت.

عبدالمحمد زاهدی دیگر چهره سیاسی اصلاح‌طلب و غیربومی است که از اواسط دولت دوم اصلاحات به سمت استانداری مرکزی رسید و دو سال در این جایگاه حضور داشت.

معاونت سیاسی استانداری سیستان و بلوچستان و کرمانشاه و استانداری استان‌های ایلام و چهارمحال و بختیاری ازجمله سوابق وی پیش از حضور در استان مرکزی است.

زاهدی بعدها به استانداری کردستان در دولت یازدهم و استانداری قزوین در دولت دوازدهم رسید.

پس از زاهدی رضا روحانی طباطبایی مدت کوتاهی و حدود دو ماه سرپرستی استانداری مرکزی را بر عهده داشت و با استقرار دولت نهم عبدالله سهرابی جایگزین وی شد.

دولت عدالت و مهرورزی

عبدالله سهرابی متولد 1338 در ساوه یکی از استانداران بومی استان مرکزی است و کمتر از 3 سال عهده‌دار این سمت بوده است، وی پیش از تصدی استانداری مرکزی به‌عنوان رایزن فرهنگی ایران در کنسولگری عربستان فعالیت داشته است.

سهرابی سابقه سرپرستی کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در جده را نیز داراست و پس از استانداری مرکزی از سال 88 تا 91 به‌عنوان سفیر ایران در قطر فعالیت کرده است.

وی کارشناس ارشد معاونت دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه است و در دوره‌های نهم و دهم هم نامزد انتخابات از حوزه ساوه و زرندیه بود که از راه‌یابی به مجلس بازماند.

علی‌اکبر شعبانی فرد جهرمی متولد 1337 در جهرم پس از سهرابی در 23 تیر 87 به استانداری مرکزی رسید و تا پایان دولت دهم استاندار این استان بود، ازجمله سوابق وی پیش از تصدی این سمت می‌توان چهار سال استانداری ایلام در دولت دوم سازندگی 5 سال فعالیت به‌عنوان مشاور وزیر نفت و معاونت دیوان محاسبات کشور اشاره کرد.

وی در دولت یازدهم به‌عنوان سرپرست سازمان منطقه آزاد تجاری - صنعتی قشم منصوب شد و به مدت سه سال عهده‌دار این سمت بود.

دولت تدبیر و امید

محمدحسین مقیمی زاده 1329 در خمین نخستین استاندار دولت یازدهم در استان مرکزی و از معدود استانداران بومی است، او فعالیت خود را از جهاد سازندگی آغاز کرد و در سال 1358 شهردار خمین و در سال 1368 قائم‌مقام معاون اجرایی رئیس‌جمهور اکبر هاشمی رفسنجانی بود.

مقیمی پیش از انتصاب به‌عنوان استاندار مرکزی سوابقی همچون استانداری خوزستان و کرمانشاه را دولت‌های سازندگی و اصلاحات و نمایندگی دوره هفتم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه خمین، معاونت عمرانی وزارت کشور و سرپرستی شهرداری تهران را در کارنامه داشت.

وی پس از گذشت پانزده ماه از تصدی جایگاه استانداری مرکزی به‌عنوان معاون سیاسی وزیر کشور منصوب شد و درنهایت به استانداری تهران رسید اما به علت بازنشستگی از ادامه فعالیت دولتی منع شد.

اما پس از خداحافظی مقیمی با صندلی مدیریتی استانداری مرکزی شکرالله حسن بیگی معاون سیاسی امنیتی وی که سابقه فرمانداری شهرستان های تفرش و محلات در کارنامه اجرایی و سیاسی وی دیده می شود به عنوان سرپرست استانداری مرکزی منصوب شد.

حسن بیگی از زمان این انتصاب به مدت 3 ماه و نیم عهدار امور استانداری مرکزی بود و چندی بعد در سمت مشاور مقیمی و سپس در جایگاه معاون سیاسی استانداری تهران منصوب شد و مدتی نیز سرپرست استانداری تهران بود.

محمود زمانی قمی ازجمله چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب و نزدیک به سید محمد خاتمی است که پس از مقیمی و از اردیبهشت‌ماه سال 94 به‌عنوان استاندار مرکزی منصوب شد.

محمود زمانی‌قمی در اواسط دهه 60 نیز مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان بود و در دولت اول اصلاحات به استانداری ایلام رسید و حدود سه سال بعد استاندار چهارمحال و بختیاری شد و تا پایان دولت هشتم در این منصب قرار داشت.

وی در دولت یازدهم حدود 27 ماه استاندار مرکزی بود و سپس با شروع دولت دوازدهم به استانداری یزد منصوب شد اما در آبان ماه سال 97 به علت بازنشستگی کنار گذاشته شد.

پس از زمانی قمی در مهرماه سال 96 سید علی آقازاده سکان استانداری مرکزی را در دست گرفت، وی که اینک آخرین استاندار مرکزی است متولد 1338 در تهران است و از نخستین سال‌های پس از انقلاب وارد مجموعه وزارت کشور شده و فرمانداری شهرستان‌های قشم، دلیجان، شازند، بندر انزلی در کارنامه دارد.

همچنین رئیس اداره در معاونت امنیتی و انتظامی وزارت کشور شهرداری کرج و مدیرعامل و عضو هیئت‌مدیره شرکت مادر تخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی و معاونت معاون توسعه منابع وزارت ورزش و جوانان از دیگر سوابق مهم آقازاده است.

استان مرکزی که به واسطه جای دادن صنایع مهم و استراتژیکی در خود به عنوان پایتخت صنعتی ایران شناخته می‌شود در سال 56 بر اساس تقسیمات کشوری با مرکزیت اراک به استان مستقل تبدیل شده و با مساحتی معادل 29 هزار 530 کیلومترمربع حدود 1,82 درصد از مساحت کل کشور را به خود اختصاص داده است.

بر اساس آخرین تقسیمات کشوری، استان مرکزی دارای 12 شهرستان، 23 بخش، 32 شهر و 66 دهستان است که بیش از یک میلیون و 400 هزار نفر جمعیت دارد.

انتهای پیام /