نسخه راغفر برای مهار تورم / توضیح امیرعبداللهیان درباره زمان آغاز مذاکرات هسته‌ای / پاسخ عراقچی به کیهان درباره گریه وندی شرمن در مذاکرات برجام
هر روز اخبار فراوانی در رسانه ها منتشر می شود که دنبال کردن آنها حتی برای آنان که اهل مطالعه اخبار هستند کار را دشوار میکند. بسته خبری - تحلیلی الف با رصد اخبار و رویدادهای مهم، همچنین تحلیل های صورت گرفته در این زمینه مخاطبان خود را از مهمترین وقایع روز آگاه میکند.
آخرین آمار کرونا در ایران
بنابر اعلام وزارت بهداشت، از دیروز تا امروز 3 مهرماه 1400 و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، 10 هزار و 843 بیمار جدید مبتلا به کووید19 در کشور شناسایی شدند که یک هزار و 567 نفر از آنها بستری شدند.
مجموع بیماران کووید19 در کشور به 5 میلیون و 519 هزار و 728 نفر رسید.
متاسفانه در طول 24 ساعت گذشته، 280 بیمار کووید19 جان خود را از دست دادند و مجموع جان باختگان این بیماری به 119 هزار و 72 نفر رسید.
آمار واکسیناسیون کرونا در ایران
بنابر اعلام وزارت بهداشت، تا کنون 34 میلیون و 569 هزار و 680 نفر دز اول واکسن کرونا و 15 میلیون و 219 هزار و 824 نفر نیز دز دوم را تزریق کرده اند و مجموع واکسن های تزریق شده در کشور به 49 میلیون و 789 هزار و 504 دز رسید.
بنابر اعلام وزارت بهداشت، تا ظهر روز گذشته مجموع واکسن‌های تزریق شده در کشور به 49 میلیون و 100 هزار و 672 دز رسیده بود. بر این اساس با احتساب آمار اعلامی امروز، از ظهر روز گذشته تا ظهر امروز بالغ بر 688هزار و 832 دز واکسن کرونا در کشور تزریق شده است.
بیشتر بخوانید: در واکسیناسیون به مرز 50 میلیون رسیده ایم / فعالیت آزمایشی سامانه هوشمند کنترل کرونا آغاز شود
***
نسخه راغفر برای مهار تورم
حسین راغفر، اقتصاددان در آرمان ملی نوشت: «تورم در ایران با نرخی بالاتر از40 درصد همچنان بالاترین نرخ پس از عراق، پاکستان و ترکیه است. موضوعی که کاهش و حل آن از مسیر تولید می‌گذرد. مهارم تورم فی‌ذاته با ابزارهای پولی امروز در کشور کار نمی‌کند و از کارآیی افتاده و آنچه می‌تواند کمک کند تا بر مشکل تورم فائق آییم، مسئله تولید است که الزاماتی دارد...
اگر بخواهند تولید در محور برنامه‌های اقتصادی کشور قرار بگیرد، باید به علت‌های این بی‌ثبات‌سازی اقتصاد کشور پاسخ داده شود که یکی از آنها مسئله تضعیف پول ملی است که خود به عوامل متعدد دیگری مرتبط هست که یکی از اصلی‌ترین آنها مسئله فساد است. مادامی که نهادهای نظامی و قدرت که مسئولیت‌های اقتصادی ندارند، وارد حوزه اقتصاد می‌شوند، اشکال مختلف اخلال در نظام اقتصادی حاصل می‌شود. به تعبیر دیگر هزینه معاملاتی و داد و ستد در یک اقتصاد به شدت بالا می‌رود و در آن اقتصاد، سرمایه‌گذاری مقرون به صرفه نیست به همین دلیل اینها از الزامات تقویت پول ملی، بازگرداندن اعتماد به مردم و به سرمایه‌گذار است. همین‌هاست که عامل اصلی رشد تورم در اقتصاد کشور می‌شود...
فقط 20 بنگاه خصولتی در سال گذشته بالغ بر 250هزار میلیارد تومان سود خالص فعالیت داشتند که بدون دریافت یارانه‌های بزرگ بخش عمومی که منابع مردمی است، نمی‌توانسته اتفاق بیفتد. بنگاه‌هایی که متاسفانه اغلب مالیات هم نمی‌پردازند یا مالیات‌هایی که می‌دهند، بسیار ناچیز است. سود این 20 بنگاه معادل با کل کسری بودجه دولت است و تازه اینها فقط 20 شرکت خصولتی هستند و بقیه را حساب نکرده‌ایم ولی قطعا دولت می‌تواند از این مسیر منابع بسیار بزرگی را تدارک ببیند که دیگر نیازی به افزایش قیمت ارز و یا قیمت حامل‌های انرژی که آنها هم عوامل بسیار موثر تورم‌زا هستند، نخواهد داشت.»
***
توضیح امیرعبداللهیان درباره زمان آغاز مذاکرات هسته‌ای
به گزارش ایسنا، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران گفت: برخی در ملاقات‌ها دوست دارند مدام بگویند اینکه شما می‌گویید به زودی این "به زودی" یعنی چند روز، چند هفته، چند ماه؟
وی تصریح کرد: به زودی یعنی به محض کامل شدن بررسی‌های ما، این اقدام را انجام خواهیم داد.
وزیر امور خارجه ایران ادامه داد: البته من به طرف‌های اروپایی وعده‌هایشان از جمله اینستکس [کانال مالی اروپا] را یادآوری می‌کنم که مدام می‌گفتند ظرف چند ماه آینده و به زودی انجام می‌شود.
این دیپلمات عالی رتبه ایرانی افزود: تفاوت بین به زودی ایرانی و به زودی غربی خیلی زیاد است. به زودی از نظر ما یعنی واقعا در اولین فرصتی که بررسی‌هایمان تکمیل شود. مهم این است که ما اراده بازگشت به مذاکره را داریم، اما مذاکره‌ای جدی و تأمین کننده حقوق و منافع ملت ایران.
واکنش آمریکا به سخنان امیرعبداللهیان
به گزارش ایسنا، ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در نشست خبری هفتگی خود در پاسخ به سوالی درباره اظهارات حسین امیرعبداللهیان مبنی بر اینکه مذاکرات وین به زودی از سرگرفته می شود، گفت: البته ما هم اظهارات امیرعبداللهیان وزیر امورخارجه ایران که گفته است این کشور به میز مذاکرات باز می‌گردد را شنیده‌ایم. لازم است از آنها پرسیده شود که منظور از عبارت «زود» یا «خیلی زود» چیست.
بنابر گزارش وب سایت وزارت امورخارجه آمریکا، پرایس افزود: این چیزی است که در هفته گذشته بارها شنیده ایم اما هنوز به طور دقیق متوجه نشده ایم که معنی آن چیست.
وی در ادامه مدعی شد: ما به نوبه خود آماده بازگشت به وین و به نتیجه رساندن مذاکرات مان هستیم؛ مذاکراتی که باید به سرعت پیش از بسته شدن پنجره فرصت بازگشت به برجام به نتیجه برسد.
سخنگوی دستگاه دیپلماسی آمریکا خاطر نشان کرد: ما کاملا آشکارا اعلام کرده ایم که آماده انجام این کار هستیم. تمام اعضای گروه 1+5 نیز این هفته و هفته‌های اخیر بر لزوم از سرگیری هر چه سریعتر مذاکرات توافق داشته‌اند و مهم است که این مذاکرات از جایی که در ماه ژوئن متوقف شد، از سرگرفته شود.
وی ادامه داد: اگر می خواهیم مذاکرات وین از سرگرفته شود و اگر ما تمام تلاش خود را برای به نتیجه رساندن مذاکرات در اسرع وقت انجام دهیم، باید مد نظر داشته باشیم که نقطه شروع می بایست بازگشت متقابل به پایبندی به برجام باشد.
***
تازه ترین گمانه‌ها درباره تیم مذاکره کننده ایران
فردا نوشت: «مذاکرات برجامی به زودی از سر گرفته خواهد شد... برگزاری دور هفتم مذاکرات برجامی اما منوط به این است که تیم مذاکره کننده در ایران مشخص شده باشد...
حالا که علی باقری‌کنی به جای عباس عراقچی معاون وزیر شده، گمانه قوی این است که او مذاکره کننده ارشد ایران نیز باشد و از این پس فرمان ادامه مذاکرات را در دست بگیرد.
برخی از رسانه‌ها نیز با توجه به اینکه در جریان سفر رافائل گروسی به تهران و دیدارش با محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی، حمیدرضا عسکری عضو پیشین تیم مذاکره کننده در زمان جلیلی، حضور داشت می‌توان این گمانه را جدی گرفت که او هم در ترکیب جدید تیم مذاکره کننده ایران باشد.
با توجه به حضور باقری‌کنی و حمیدرضا عسکری در تیم مذاکرات دوران جلیلی، می‌توان حدس زد که اگر آنها در ترکیب تیم مذاکراه کننده باشند، بعید نیست که ابوالفضل ظهره‌وند سفیر سابق ایران در ایتالیا هم به آنان بپیوندد. البته ظهره‌وند اخیرا در مصاحبه‌ای در این باره مورد سوال قرار گرفته و پاسخ مشخصی نداده بود.
همه این گمانه‌زنی‌ها البته بر محور آن است که مذاکرات همچنان به عهده وزارت خارجه بماند. گمانه‌ای که با توجه به دیدار و رایزنی اخیر امیرعبداللهیان با مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل نزدیک به واقع به نظر می‌رسد.»
***
بی سلیقگی در اعلام حکم رئیس دانشگاه تهران
فیاض زاهد در اعتماد نوشت:«بدیهی است با تغییر دولت‌ها بسیاری از مقامات علمی برکنار و جابه‌جا می‌شوند. این امر مرسوم اما غلطی است. نمی توان ایراد را تنها متوجه دولت جناب رییسی دانست، چون اصلاح‌طلب‌ها و دولت تدبیر و امید هم چنین کردند. این سنت نابجا پس از پیروزی انقلاب اسلامی به یک رویه تبدیل شده است...
تغییر دکتر نیلی گزینه محتملی بود، اما چرا دقیقا پس از نامه‌نگاری درباره یک دانشجوی زندانی باید این اتفاق رخ می‌داد؟...
این همان گریزگاه تاریخی است و نقطه عطف عملکرد قوه قضاییه. افکار عمومی از خود می پرسد، چرا باید تلاش شرافتمندانه یک رییس دانشگاه برای نجات دانشجوی خود از زندان (حتی اگر خلافی مرتکب شده و سزایش را هم دیده) باید با چنین برخوردی مواجه شود؟
هر چند می دانیم که تعویض رییس دانشگاه هیچ ربطی به دستگاه قضایی ندارد... مثلا جناب دکتر نیلی می‌توانست یک هفته قبل یا بعد از انتشار این نامه برکنار شود، نه فردای آن روز. اینها ارسال پیام‌های خطرناکی به جامعه است و زیانبار.»
***
طرح شفافیت آرای نمایندگان در اولویت قرار خواهد گرفت
به گزارش خبرگزاری مهر، مالک شریعتی، نماینده تهران در صفحه شخصی خود در توییتر درباره آخرین وضعیت طرح شفافیت آرای نمایندگان، نوشت: امروز در مجلس بحرینی، رئیس کمیسیون آیین‌نامه داخلی مجلس را دیدم، ایشان خبر داد؛ گزارش کمیسیون درباره طرح شفافیت آرای نمایندگان برای اعلام نظر و ثبت پیشنهاد نمایندگان در سامانه قانونگذاری، بارگذاری شده و در نوبت دستور صحن قرار گرفته است. پیگیری می‌کنیم در اولویت قرار گیرد.
***
اصولگرایان باید بتوانند کشور را به خوبی اداره کنند
ناصر ایمانی، تحلیلگر اصولگرا در گفت‌وگویی با «فردا» گفت: «مساله اصولگرایان در شرایط موجود وحدت یا رقابت نیست. مساله اصولگرایان این است که قدرت، مجلس و دیگر نهادهای قدرت را در اختیار دارد و باید بتواند کشور را اداره کرده و از این وضعیت فعلی خارج کند. الان بحث، بحث رقابت‌های درون جریانی یا حتی پرداختن به رقیب نیست. اصولگرایان باید بتوانند کشور را به خوبی اداره کنند یا حداقل از وضعیت موجود اندکی به سوی بهبود بروند. اگر بتوانند این کار را انجام دهند هم رقابت های درون جریان کمتر بروز و ظهور پیدا میکند و هم رقابت آنها با جریان مقابل کمتر می‌شود و حرفی برای گفتن دارند».
وی در پاسخ به اینکه آیا این جریان سیاسی که اکنون سکان اداره امور را به دست دارد برای موفقیت نیازمند وحدت درونی است یا خیر؟ گفت: «اصولگرایان برای موفقیت خیلی احتیاجی به وحدت درونی به لحاظ سیاسی ندارند. اساسا توجهی هم به این موضوع ندارند. مساله فعلی اصولگرایان این است که بتوانند کشور را خوب اداره کنند. حتی رقابت با جناح مقابل هم به همین خاطر کنار گذاشته شده است».
ایمانی درباره اینکه آیا رقابت‌های درون جریانی مانعی برای حصول موفقیت و رسیدن به هدف اصلی که همان بهبود شرایط کشور است، نمی‌شود؟ نیز گفت: «فعلا آنقدر مشکل روی هم انباشته شده که به چیزی به نام رقابت درون جریانی و این حرف ها نگاه نمی‌کنند.»
وی افزود: «وقتی مسائلی مثل رقابت درون جریانی هویدا می شود که یک جریان سیاسی در قدرت نباشد. وقتی در قدرت است خیلی به این مسائل توجه نکرده و تلاش میکند که بتواند به نحوی جواب مردم را بدهد و از این طریق رقابت‌های درونی هم کمتر خواهد شد».
این تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به اینکه «ما الان در یک دوران انتقال هستیم» گفت: «تا 6 ماه، 7 ماه دیگر - یک زمانی تقریبی برای مثال می‌گویم - نه از طیف‌های درونی اصولگرایان خیلی داد و فریاد خواهید شنید و نه از اصلاح‌طلبان. تا ببینند که چه کار خواهند کرد. به محض اینکه اولین ناکارآمدی‌ها شروع شود، شاهد خواهیم بود که هم اصلاح‌طلبان و هم جریان‌های داخلی اصولگرای از درون شروع به انتقاد می‌کنند. یعنی فعلا در دوران انتقالی به سر می‌بریم».
وی در پاسخ به اینکه بعد از این دوره انتقال و در صورت باقی ماندن ضعف‌ها و مشاهد ناکارآمدی‌ها، اصولگرایان خود را یک کل دیده و انتقاد نمی‌کنند یا بر عکس شاهد افزایش رقابت‌های درون جریانی و تبدیل شدن این جریان به منتقدان دولت خواهیم بود؟ گفت: «قاعدتا گزینه دوم اتفاق می‌افتد. یعنی بخشی از طیف‌های مختلف اصولگرا شروع به نقادی بقیه طیف‌ها خواهند کرد و اختلافات درونی سربرخواهد آورد. همچنان که از بیرون هم انتقادها شروع می‌شود. بستگی به میزان موفقیت دارد. الان دولت به تعبیری اصولگرا در ابتدای کار است و در این یک ماه و اندی به نحوی عمل نکرده که طیف های مختلف تحریک شده و شروع به انتقاد کنند. ضمن اینکه الان در اوج انتصابات هستیم. بنابر این کسی خیلی رو به روی طیف‌های دیگر نمی‌ایستند چون هنوز هم ممکن است سهمی داشته باشد».
***
پاسخ عراقچی به کیهان درباره گریه وندی شرمن در مذاکرات برجام
عباس عراقچی، معاون سابق وزیر خارجه و مذاکره کننده ارشد برجام در جوابیه‌ای به روزنامه کیهان نوشت: «در شماره روز چهارشنبه 31 شهریور روزنامه کیهان مطلبی تحت عنوان "مسلط به فنون مذاکره بودند و آن خسارت محض را بار آوردند؟!" به چاپ رسیده است که تسلط به رموز و فنون مذاکره از سوی اینجانب را با ذکر نام به تمسخر گرفته و دلیل آن را چنین آورده است:
"وندی شرمن، مذاکره‌کننده آمریکایی در کتاب خاطراتش آورده که در بخشی از مذاکره کشورش خواسته‌ای داشته که نمی‌توانسته آن را به طرف ایرانی بقبولاند و همین کار را مشکل کرده بود. تا اینکه وندی شرمن با نشان دادن عکس نوه اش که تازه به دنیا آمده بود و ریختن چند قطره اشک باعث می‌شود عراقچی خواسته طرف مقابل را قبول کند."
این داستان چند سالی است که توسط افراد مختلف و رسانه ای گوناگون مرتبا تکرار می شود. اینجانب برای جلوگیری از ایجاد حواشی برای مسئولیت و ماموریتی که در وزارت امور خارجه به عهده داشتم همواره سکوت را ترجیح می دادم، اما اکنون که فراغ بالی دارم، چند نکته را توضیح می دهم...
جای تعجب دارد که ادعای یک دیپلمات آمریکایی مورد پذیرش واقع می شود و از آن به عنوان مستمسکی برای تمسخر دیپلمات جمهوری اسلامی، یا حداقل یک برادر دینی، استفاده می شود. مگر اصل بر این نیست که آمریکایی‌ها حیله گر و غیرقابل اعتماد هستند؟ چطور شده است که نوشته های آنان مرجع قضاوت در مورد سربازان خط مقدم شما شده است؟ چطور شده است که در شب های مقدس ماه مبارک رمضان فردی که لباس روحانیت دارد در سیمای جمهوری اسلامی کتاب شرمن را سر دست بلند می کند و به جمله جمله آن استناد می کنند تا ثابت کند عراقچی به آمریکایی ها اعتماد کرده است؟!!...
ماجرای دقیق تر و صحیح تر در جلد پنجم کتاب راز سر به مهر آمده است: "در مورد یکی از موضوعات کوچکی که باقی مانده بود، خانم شرمن توضیحات زیادی داد و به من گفت قبول دارید؟ من گفتم «بله، ولی یک نکته کوچک وجود دارد». این عبارت «بله، ولی...» که زیاد از طرف ما گفته می شد حسابی طرف های مقابل را کلافه می کرد. بعضی مواقع روی بخش «ولی...» که قسمت فرعی موضوع بود، روزها و ساعت ها مذاکره می کردیم. این بار خانم شرمن دیگر کلافه شد. کارد به استخوانش رسیده و صبری باقی نمانده بود. در طول مذاکرات هر صدایی که کسی بالا برد صدای ما بالاتر رفت اما این نوبت شرمن دیگر طاقت نیاورد. بغض کرد و گریست. سپس گفت: «ما راه طولانی آمده ایم و شما دارید سر یک مسئله بی‌ارزش نگارشی همه چیز را خراب می کنی». گفتم ولی این یک نکته کوچک است، شرمن گفت: «مشکل ما این گیردادن‌های مدام شما است». در میان گریه گفت «شما همیشه بیشتر می خواهید». راست می گفت. او بیش از آنچه فکر می‌کرد کوتاه آمده بود و اکنون مستاصل شده بود. موضوع مورد بحث اهمیت چندانی نداشت، یک راه‌حل میانه پیشنهاد کردم و او هم سریع پذیرفت و جلو رفتیم."
اگر نهایتا حرف شرمن را باور می کنید چرا از خودتان سوال نمی کنید که دیپلمات جمهوری اسلامی چه بر سر معاون وزیر امور خارجه آمریکا و مذاکره کننده ارشد آن کشور آورد که او را به گریه انداخت؟ ادعاهای شرمن برای توجیه گریه کردن خود در هنگام مذاکرات است چون می دانست که ما روزی آن را در کتاب خاطرات برجام خواهیم آورد، که آورده ایم. اگر فکر می کنید تاکتیک بوده آیا حتی یک مورد در تاریخ سراغ دارید که عالی رتبه ترین دیپلمات آمریکایی برای رسیدن به خواسته اش گریه کرده باشد؟ یک مورد دیگر نمونه بیاورید که یک دیپلمات آمریکایی، چه رسد به مذاکره کننده ارشد آنها و معاون وزارت امور خارجه شان، در مذاکره گریه کرده باشد.
خانم شرمن یک فرد معمولی نیست، او مذاکره کننده ارشد ایالات متحده آمریکا است. تعبیر درست آن است که بگویید دیپلمات پرورش یافته ی مکتب امام و رهبری طرف آمریکایی خود را در یک مذاکره سخت و طولانی چنان در استیصال قرار داد که نهایتا او را به گریه وادار کرد.»