چند اسم و وزارت‌خانه‌ای که بیشتر از هر زمانی مهم شده است

الهه محمدی: 14 مردادماه که از راه برسد دولت تدبیر و امید باید بعد از 8 سال کاروانش را جمع کند و رییس دولت، کلید پاستور را به دست سیزدهمین رییس‌جمهور بسپارد. هنوز خبر چندانی از چگونگی چیدمان کابینه دولت سید ابراهیم رییسی به گوش نمی‌رسد و هرچه که هست همان گمانه‌زنی‌هایی است که هر چهار سال یک بار در همین موقع داغ می‌شود. اما یکی از مهمترین مناصبی که انتخاب رییسش این روزها بیش از هر زمان دیگری مهم است، صاحب صندلی ساختمان عریض و طویل میدان صنعت است. صندلی وزیر بهداشت. وزیری که حالا بعد از گذشت یک سال و نیم از شیوع کرونا در کشور و وضعیت واکسیناسیون، مسئولیت حساس و سنگینی بر دوشش خواهد بود.

ابراهیم رییسی قبل از انتخاب شدنش به عنوان رییس جمهور هم در مناظره ها و هم دیگر سخنرانی هایش بارها بر مساله کرونا و مدیریتش دست گذاشته بود. او با تاکید براینکه تسریع در تهیه واکسن و واکسیناسیون عمومی موجب آرامش مردم خواهد بود، بر استفاده از واکسن داخلی تاکید کرد و بعد از انتخابات هم در هیات رییس‌جمهور منتخب، در یک برنامه تلویزیونی گفت که اشتغال، کرونا و مسکن بیش از همه ذهنش را به خودش مشغول کرده است. ذهن مشغولی‌ای که به احتمال زیاد بخش عمده‌اش مربوط به انتخاب وزیری است که بتواند هم در راستای دولت او باشد و هم اوضاع نه چندان به سامان واکسیناسیون کرونا را سر و سامانی دهد.

در این گزارش به چهار چهره‌ای که احتمال انتخابشان به عنوان وزیر بهداشت آینده وجود دارد پرداخته‌ایم.

رییس کمیسیون بهداشت مجلس: هیچ مشورتی با من نشده است

از حسینعلی شهریاری، رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در شبکه ای اجتماعی، به عنوان کسی نام برده می‌شود که در روند انتخاب وزیر بهداشت دولت سید ابراهیم رییسی به او مشاوره می‌دهد. او اما این گمانه زنی‌ها را قبول ندارد و به خبرآنلاین می‌گوید در این زمینه هیچ مشورتی با او نشده است؛ «من هیچ اطلاعی از گزینه‌های مطرح شده برای وزیر آینده بهداشت ندارم. در شبکه‌های اجتماعی بعضا در این زمینه گمانه زنی‌هایی می شود اما هیچکدام قابل استناد نیست.»

او در پاسخ به این سوال که ادامه وزارت سعید نمکی را چقدر به صلاح می‌دانید، می گوید: «من در جایگاهی نیستم که در این باره اظهارنظر کنم. اما ما قوانین بالادستی و سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری را داریم که 80 درصدشان روی زمین مانده و اجرایی نشده است. هر وزیری که روی کار بیاید باید یک تعهد جدی به رییس‌جمهور و مجلس بدهد که قانون را اجرا کند. نمی شود وزیری بگوید قانون نداریم و همین وضعیتی پیش بیاید که الان شاهدش هستیم و وضعیت مناسبی هم نیست.»

شهریاری ادامه می‌دهد: «ما با هر وزیر پیشنهادی‌ای که آقای رییسی برای وزارت بهداشت معرفی کند در کمیسیون بهداشت صحبت می‌کنیم. وزیر باید نیروی کارآمد و انقلابی، مردم‌مدار و فسادستیز باشد. در حوزه وزارت بهداشت تعارض منافع مطرح است و فسادهای مالی ممکن است مطرح باشد. فردی که روی کار می‌آید باید با این مسائل برخوردهای مناسبی داشته باشد.»

او روند کند واکسیناسیون را تقصیر وزیر بهداشت نمی‌داند و می‌گوید کشورهای چین، هند و روسیه در انتقال واکسن‌ها بدقولی کردند؛ «دولت پول هم پرداخت کرد اما به ما تحویل نشد. بسیاری از کشورها هم رابطه خوبی با جمهوری اسلامی ندارند و واکسن نمی‌دهند. همه نیروها در کنار وزارت بهداشت باید وارد کار شوند تا واکسیناسیون به درستی انجام بگیرد.»

سعید نمکی؛ وزیر پر حاشیه این روزها

وزیر 63 ساله کاشانی از 15 بهمن 1397 تا امروز که سکاندار وزارت بهداشت بوده، بارها سیبل انتقادات مختلف قرار گرفته است. از اظهاراتش درباره ابتلای حدود 200 نفر از اهالی روستای چنارمحمودی به ویروس اچ آی وی در مهر ماه 1398 تا مخالفتش با افزایش ظرفیت دانشجوی پزشکی و حالا هم وضعیت نابسامان واکسیناسیون.

او دانش آموخته داروسازی و ایمونولوژی و نخستین وزیر بهداشت بعد از انقلاب است که پزشک نیست. نمکی در سال 1393 از سوی محمدباقر نوبخت، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور به عنوان مشاور رئیس سازمان در امور محیط زیست منصوب شد که همان زمان همین انتصاب انتقاد بسیاری از فعالان محیط زیست را به خاطر اظهاراتش درباره علاق اش به شکار، برانگیخت. نوبخت همچنین او را در سال 96 به عنوان معاون امور علمی، فرهنگی و اجتماعی سازمان تحت مدیریت خود منصوب کرد. بعد از بالا گرفتن اختلافات میان وزیر وقت بهداشت و سازمان برنامه و بودجه که در نهایت به کناره‌گیری سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی انجامید، سعید نمکی با حکم رئیس‌جمهور و رای اعتماد مجلس وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شد. گرچه او خودش بارها گفته که به هیچ دسته و جناح سیاسی‌ای وابستگی ندارد و با توجه به اظهاراتش شاید هم نتوان به همین راحتی‌ها او را بتوان وارد اردوگاه‌های سیاسی کرد اما سوابق او در دولت اعتدالی طبیعتا او را بیشتر به این دسته نزدیک می‌کند.

ابراهیم رییسی چندی پیش در کسوت رییس دستگاه قضا، در دیداری با وزیر بهداشت و جمعی از دست‌اندرکاران تولید واکسن مقابله با کرونا، از نمکی تقدیر کرد و گفت که حقیقتا مجموعه بهداشت و درمان در دوران شیوع کرونا که فراگیری آن در جهان شرایط ویژه‌ای برای ما و مردم دنیا به وجود آورده، خوش درخشیده و موفقیت‌های زیادی به دست آوردند.

همچنین اردیبهشت ماه پرویز سروری، دبیر شورای ائتلاف نیروهای انقلاب برای انتخابات1400 در یک لایو اینستاگرامی درباره عملکرد سعید نمکی در مقابله با کرونا گفت: «اگر به وزیر بهداشت کمک شود می‌تواند ما را از این وضعیت خارج کند تصمیمات بدی گرفته می‌شود، 15 روز تعطیلات کشور را باز می‌گذارند و بعد از آن تازه می‌خواهند کشور را تعطیل کنند. از دکتر نمکی در دولت اصولگرای بعدی هم میتوان استفاده کرد.»

همین اظهارات باعث می‌شود او گزینه چندان بعیدی هم برای ابقا در وزارت بهداشت نباشد. حالا هرچند او خودش را «سردار کرونا» بنامد و روز به روز شاهد انتقادات گسترده مردمی باشد.

مرضیه وحید دستجردی؛ دومین وزیر زن بعد از انقلاب؟

اولین وزیر زن بعد از انقلاب حالا 62 ساله است. متولد اصفهان و درس خوانده جراحی زنان و زایمان. مرضیه وحید دستجردی در حالی 17 مردادماه سال 1388 رای اعتماد مجلس را برای نشستن روی صندلی وزیر بهداشت را گرفت که شاید فکرش را نمی‌کرد هم تابوشکن باشد و هم سه سال بعد از نشستن روی این صندلی، یعنی در دی ماه سال 1391، با محمود احمدی‌نژاد به مشکل بخورد و عزل شود.

او پیش از وزارت، نماینده دوره‌های چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی بود و از سال 1394 تا کنون با حکم رهبری عضو هیئت امنای کمیته امداد خمینی است.

دستجردی اولین زن وزیر بعد از انقلاب و نماینده تام و تمام اردوگاه سیاسی‌ای بود که از آن راهی کابینه دولت نهم شده بود؛ اردوگاه اصولگرایان. او از مطرح‌کنندگان «طرح تفکیک جنسیتی در بیمارستان‌ها» بود که در همان زمان سر و صداهای زیادی به پا کرد و از مخالفان طرح پیوستن ایران به کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان. ابطال آزمون دستیاری در سال 1388 از دیگر کارهایی بود که توسط او رقم خورد و بعضی از نمایندگان مجلس تخلفات اتفاق افتاده در این آزمون را نتیجه قصور وزارت بهداشت دانستند.

دستجردی بالاخره در دی‌ماه 1391، از منصب وزیری برکنار شد که دلیلش مقاومت او برابر برکناری باقر لاریجانی، قائم مقامش و رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. همچنین انتقاد او از اختصاص ندادن ارز دولتی برای مصارف پزشکی و دارویی که با تکذیب احمدی‌نژاد روبه‌رو شد یکی از دلایل اختلاف میان وزیر بهداشت و رئیس‌جمهور وقت عنوان شد.

در مناظره‌ای انتخاباتی امسال، چندین بار حرف انتخاب وزیر زن از سوی نامزدها به میان آمد اما ابراهیم رییسی قولی در این زمینه نداد و فقط یک بار در دیدار با جمعی از جوانان نخبه در تعریضی به همتی و مهرعلیزاده، گفت: «آقایان ادعا می‌کنند که ما از حقوق زنان دفاع می‌کنیم بدون اینکه قدمی در این زمینه بردارند و دیدیم که یک خانم در کابینه آنها نبود. آنها می‌گفتند خانم‌ها برای دیدن مسابقات آقایان به ورزشگاه بروند اما آیا این مشکلی را از خود خانم‌ها حل می‌کند؟ پس ورزش خانم‌ها و سهم آنان از بازار کار چه می‌شود؟»

اظهارنظری که گرچه اشاره مستقیمی به نظر او درباره احتمال استفاده از وزیر زن در کابینه‌اش ندارد اما شاید بتوان آن را تمایلی هرچند ضمنی برای انتخاب وزیر زن دانست.

پیش از انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم، مرضیه وحیددستجردی در واکنش به اینکه گفته شده چنانچه کاندیدای اصول‌گرایان در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود، شما به‌عنوان وزیر و یا معاونت زنان در هیئت دولت حضور پیدا می‌کنید، گفت: «ابتدا باید اجازه دهیم که دولت آینده تشکیل شود و رئیس‌جمهور رأی بیاورد و آن وقت با فراغ بال تیم و کادر خود را انتخاب کند. لذا در حال حاضر پرداختن به اینکه چه کسانی قرار است در کابینه دولت آینده حضور داشته باشند لزومی ندارد.» او همچنین درباره اینکه آیا به‌عنوان کاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری و یا مجلس حضور پیدا می‌کند یا خیر گفت که برای انتخابات 1400 کاندیداهای فراوانی داریم که نیاز به کاندیداتوری فرد دیگری نیست.

اما او که کلا چهره کم مصاحبه‌ای است اوایل تیرماه در یادداشتی در روزنامه وطن امروز نوشت که جمهوری اسلامی توانسته است به واکسنی دسترسی پیدا کند که ان‌شاءالله با یک واکسیناسیون عمومی 6 ماهه، به صادرات این واکسن به کشورهای مستضعف جهان خواهد پرداخت، تا مستضعفان عالم را در مقابله با این بیماری واکسینه کند و هویت خود در پرچمداری حمایت از مستضعفان را نشان دهد.

اظهارنظری که دستمایه شوخی کاربران شبکه‌های اجتماعی شد اما اسم او را برای حضور در لیست کاندیداهای دولت ابراهیم رییسی پررنگ‌تر کرد.

امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی؛ از کاندایداتوری تا احتمال وزارت

او آمده بود تا دو ماهه کرونا را جمع کند. گفته بود با دولت «سلام» می‌خواهد مساله کرونا را که به قول او «بسیار جدی و اورژانسی» است هرچه سریع‌تر از میان بردارد تا مردم خاطرجمع شوند که سال بعد می‌توانند زندگی عادی داشته باشند. او اما در انتخابات ریاست جمهوری آخرین نفر شد و حالا اسمش به عنوان یکی از گزینه‌های وزیر بهداشت و وزیر رفاه در دولت ابراهیم رییسی مطرح است. امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی مشهدی، امسال 50 ساله می‌شود. او جراح گوش و حلق و بینی و در جرگه اصولگراهاست. او نماینده مشهد در دوره نهم، دهم مجلس شورای اسلامی بوده و تا خرداد همین امسال هم در هیات رئیسه مجلس یازدهم نشسته بود. او یکی از پسرعموهای قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت در کابینه اول حسن روحانی است و پسر عموی دیگر و برادر کوچکترش هم از نمایندگان بوده‌اند.

قاضی‌زاده هاشمی در مدت تبلیغات انتخاباتی و برگزاری مناظره‌ها با ابراهیم رییسی وارد چلنج نشد و چند روز پیش در گفتگو با برنامه تهران 20 گفت که به رییسی علاقمند است، به او ارادت دارد و از لحاظ سیاسی به او نزدیک است اما هنوز رییس جمهور منتخب با او برای وزارت گفتگویی نکرده و بعید است با کس دیگری هم کرده باشد.

او که خودش عضو ستاد ملی مقابله با کروناست و هنوز واکسن کرونا تزریق نکرده، چهار روز پیش در گفتگو با برنامه تلویزیونی طبیب 3، سفر کردن مردم به کشورهای دیگر برای تزریق واکسن را خجالت ور دانسته و ضمن انتقاد ضمنی از حسن نمکی، وزیر بهداشت اما گفته که همه امور بهداشت و درمان دست وزیر نیست و دوباره تاکید کرده که تا دهه فجر می‌توانیم قضیه کرونا را در کشور جمع کنیم.

اظهاراتی که شبیه سخنان پیشین او در کارزارهای انتخاباتی است و چراغ گمانه‌زنی درباره احتمال وزیر شدن او را همچنان روشن نگه می‌دارد.

کامران باقری لنکرانی؛ مرد کم‌حاشیه دولت احمدی‌نژاد

چهار سال سکاندار وزارت بهداشت بود. در دولت محمود احمدی‌نژاد و حالا با روی کار آمدن سید ابراهیم رییسی نام او در میان گمانه‌زنی‌ها برای به دست گرفتن دوباره سکان وزارت است. کامران باقری لنکرانی 56 ساله، متولد تهران، ساکن شیراز و فوق تخصص بیماری‌های گوارش و کبد است. او از اعضای پر و پا قرص جبهه پایداری بود و از سال 1390 تا آغاز سال 1392 به عنوان سخنگوی این جبهه فعالیت کرد. اما در اردیبهشت سال 1392 برای کاندیداتوری این حزب در یازدهمین دروره انتخابات ریاست جمهوری از این پست کناره‌گیری کرد. در پی همین کاندیداتوری بود که آیت الله مصباح یزدی او را اصلح‌ترین نامزد روی این زمین و زیر این آسمان خواند اما شورای نگهبان صلاحیتش را تایید نکرد و او هم از سعید جلیلی حمایت کرد.

او یکی از معدود کسانی بود که در طول وزارتش با محمود احمدی‌نژاد به مشکل چندانی نخورد و بعد از پایان دولت نهم هم مانند بسیاری از اطرافیان احمدی‌نژاد از او بدگویی نکرد. طرح پزشک خانواده در دوران او کلید خورد اما در آخر به جایی نرسید. بعدا او در مصاحبه‌ای در سال 1395 هماهنگ نبودن اجزای دولت را دلیل شکست این طرح دانست و با طرح انتقاداتی به طرح تحول سلامت اما باز هم از محمود احمدی‌نژاد و عملکردش دفاع کرد.

اما لنکرانی هم در صف منتقدان وزیر بهداشت کنونی است. او جدیدا در مصاحبه‌ای گفته ما از مردم گلایه می‌کنیم که چرا رفتارهای پیشگیرانه خود را کم کرده‌اند، اما چه کسی از مسئولان برای کم‌عملی و اقدامات دیرهنگام گلایه کند؟ او چند روز پیش هم در یادداشتی که برای روزنامه شرق نوشته بود در توصیه هایی به ستاد کشوری کرونا، راهکارهایی مانند کنترل مرزی تا تعطیلی استانی و محدودیت‌های تردد، بیماریابی فعال، رهگیری و ایزوله‌کردن، درمان مناسب، گسترش واکسیناسیون، همچنین حمایت مالی و معنوی از مبتلایان و سایرین و جلب مشارکت مردمی و به‌کارگیری همه ظرفیت‌ها را برای کنترل شدت کرونا در سیستان و بلوچستان را پیشنهاد داده بود.

با توجه به سبقه سیاسی او، کم حاشیه بودنش در دوران وزارت و حمایت جبهه پایداری از رئیسی و به طبع انتظار داشتنشان برای ورود به کابینه، به نظر می‌رسد او هم یکی از گزینه‌های روی میز وزارت بهداشت برای ابراهیم رییسی باشد.

47235