آمار بیماری‌ها و مرگ‌های ناشی از آلودگی هوا در ایران

در شرایطی که بیماری‌های غیرواگیر در جهان به عامل هشداری برای تغییر و بهبود سبک زندگی تبدیل شده‌اند، آلودگی هوا عامل مهمی در هدر رفت سرمایه کشور‌ها و کاهش طول عمر افراد به واسطه ابتلا به بیماری‌ها است؛ اما، افراد چگونه می‌توانند مواجهه خود را با عامل خطری همچون آلودگی هوا کاهش دهند؟

به گزارش ایسنا، یکی از روز‌های هفته سلامت امسال مربوط به نقش مردم، مسئولین و سمن‌ها در دستیابی به انرژی پاک بود؛ موضوعی که با چالش چند سال اخیر کشور در حوزه آلودگی هوا و بروز بیماری‌های غیرواگیر ناشی از آن گره خورده و این در حالی است که آلودگی هوا و عوارض ناشی از آن مانند سرطان ریه و بیماری‌های قلبی، در هر دقیقه 13 نفر قربانی می‌گیرد و امروزه بحران آب و هوا یک بحران بهداشتی است؛ زیرا آلودگی هوا بر سلامت ما و کره زمین تأثیر می‌گذارد و این درحالی است که علاوه بر خیزش گرد و خاک و آلودگی ناشی از آن، بیش از 90 درصد مردم هوای ناسالم ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی را تنفس می‌کنند.

دکتر شاهسونی - رئیس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت تاکید دارد که آلودگی هوای ناشی از گرد و غبار تفاوتی با آلودگی هوای ناشی از تردد خودرو‌ها در فصل سرد سال ندارد و پیش از این نیز گفته بود که «در آلودگی هوا ناشی از گرد و غبار خطر بروز بیماری‌های تنفسی، بیماری‌های قلبی، افزایش علائم بیماری‌های تنفسی، افزایش مراجعه به مراکز درمانی به دلیل خس خس سینه و سرفه و تشدید علائم آسم در مبتلایان به این بیماری وجود دارد.»

وی همچنین درباره اینکه آیا آلودگی هوای ناشی از گرد و غبار خطرِ کمتری نسبت به آلودگی در فصول سرد سال ناشی از تردد خودرو‌ها دارد؟، به ایسنا گفته بود: «این موضوع درست نیست. مبنای آلودگی هوا ذرات معلق و انداره این ذرات یعنی PM 10 و PM 2.5 است و جنس آن‌ها اهمیتی ندارد. ممکن است جنس این دو ذره متفاوت باشد، اما در هیچ دستورالعملی نیامده است که جنس خاصی از ذرات معلق تاثیر خاصی بر میزان آلودگی هوا دارند. تاکید اصلی بر غلظت و اندازه ذرات است که در آلودگی هوای ناشی از ترافیک و فصول سرد عمدتا PM 2.5 است و در گرد و غبار PM 10 است.» شاهسونی همچنین عنوان کرده بود که «خطر ناشی از این نوع آلودگی هوا می‌تواند سبب بروز مرگ زودرس نیز باشد.»

قاعدتا گستره آسیب‌های آلودگی هوا تنها در این قسمت خلاصه نمی‌شود؛ به طوری که آلودگی دی اکسید نیتروژن نیز می‌تواند بیماری‌های تنفسی بویژه آسم را تشدید کند؛ در حالیکه بهبود سیستم‌های حمل و نقل، پیاده‌روی و دوچرخه سورای باعث ارتقای کیفیت هوا می‌شود.

در این شرایط و در حالی که همه نهاد‌ها به معضل آلودگی هوا به عنوان چالشی مهم برای سلامتی واقف هستند، اما اقدام مناسبی درجهت کاهش این عامل خطر صورت نمی‌گیرد و تنها در روز‌هایی که به سختی همان هوای نامطلوب را به ریه‌ها وارد می‌کنیم، تنها به تعطیلی مدارس، کاهش ساعت کار ادارات، توصیه عدم خروج سالمندان و کودکان از منزل و نوشیدن شیر و مباحثی از این قبیل اکتفا می‌شود.

در شرایطی که بررسی‌ها نشان می‌دهد که تعداد روز‌های نامطلوب هوای کلانشهر تهران در سال 1400 نسبت به سال 1399 کاهش یافته است؛ طی سال قبل در مجموع 2 روز شرایط پاک، 249 روز شرایط قابل قبول، 108 روز ناسالم برای گروه‌های حساس و 6 روز ناسالم برای همه اقشار در پایتخت ثبت شده است.

اولین ماه سال 1401 نیز خالی از روز‌های بدون آلودگی نبود. بر اساس اطلاعات ثبت شده در ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوای تهران، تعداد روز‌های قابل قبول فروردین سال 1401 نسبت به سال گذشته سه روز کاهش و تعداد روز‌های ناسالم یک روز افزایش یافت؛ حتی یک روز هم با رسیدن شاخص آلودگی هوا به عدد 332، پایتخت شرایط خطرناک را تجربه کرد؛ موضوعی که شاید با توجه به افزایش موارد مرگ و میر منتسب به آلودگی هوا بتواند هشداری جدی برای کنترل شرایط باشد.

شرایطی که در رابطه با آن پیش‌تر دکتر عباس شاهسونی_ رییس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت گفته بود: «در تهران به طور میانگین در سال 1399 تعداد 3751 مرگ منتسب به مواجهه با ذرات معلق رخ داده است و همه اهالی شهر تهران هم تحت تاثیر آلودگی هوا بوده‌اند.»

در این رابطه او بیشترین عامل آلودگی هوای کلانشهر‌ها و افزایش غلظت آلاینده‌ها را منابع متحرک، خودرو‌های دیزلی و موتورسیکلت‌ها معرفی کرده و راهکار برون رفت از این شرایط را تنها در گروی اجرای درست قانون هوای پاک خوانده و گفته است: «با اجرای قانون هوای پاک قرار بود تعداد مرگ و بیماری‌های منتسب به آلودگی هوا کاهش یابد، اما از سال 1396 تا 1400 واقعا اتفاق مثبت و تغییر مشخصی در کاهش غلظت آلاینده‌های هوا رخ نداده است.

حتی در بعضی سال‌ها افزایش غلظت آلاینده‌ها هم رخ داد. در واقع عملا این قانون اثرگذاری چندانی نداشته است. قانون هوای پاک باید به درستی اجرا شود و مسئولیت همه سازمان‌ها اعم از وزارت نیرو، وزارت نفت، وزارت کشور، سازمان محیط زیست و... که در قانون مشخص است، اجرایی شود.».

اما در شرایطی که بیماری‌های غیرواگیر درجهان به عامل هشداری برای تغییر و بهبود سبک زندگی تبدیل شده‌اند، افراد به جز اراده نهاد‌های مسئول چگونه می‌توانند مواجهه خود را با عامل خطری همچون آلودگی هوا کاهش دهند؟

در این راستا، دکتر مهدی نجمی _ رییس اداره بیماری‌های مزمن تنفسی وزارت بهداشت، درباره بروز سرطان ریه و نقش انکار ناپذیر آلودگی هوا در بروز این بیماری، تاکید می‌کند: مباحثی مانند آلودگی هوا و آلاینده‌های موجود در برخی محیط‌های کاری در صورتی که فرد از وسایل حفاظتی به درستی استفاده نکند و تهویه محیط کار هم درست نباشد، می‌تواند در بروز سرطان ریه موثر باشد.»

وی تاکید میکند: «در زمینه آلودگی هوا می‌بایست سیاست‌هایی کلی در کشور اجرا شود و خود افراد به صورت شخصی سعی کنند در زمان‌های آلودگی هوا کمتر در فضای باز قرار گیرند، اما بخش مهمی از این مقوله به سیاست‌های کلان کشوری باز می‌گردد که می‌بایست بازنگری شود. در خصوص سرطان ریه هم طبعا وقتی افراد در معرض آلاینده قرار گیرند، تاثیرات آن بر ریه‌ها اتفاق می‌افتد و تغییرات ژنی و جهش سلول‌ها می‌تواند باعث بروز سرطان ریه شود.»

در همین راستا دکتر عباس شاهسونی، با اشاره به اینکه امروزه آلودگی هوا یکی از مسائل عمده شهر‌های بزرگ جهان شده است، می‌گوید: گسترش شهرنشینی، افزایش جمعیت، رشد بخش‌های صنعتی، حمل و نقل و الگو‌های مصرف نامناسب، نگرانی‌ها را نسبت به تشدید آلودگی هوا افزایش داده است که این آلودگی‌ها تاثیرات نامطلوبی بر سلامتی، رفاه و بهره‌وری جامعه دارد. آلودگی هوا یکی از عوامل خطر محیطی مهم است.

وی افزود: جوامع از طریق کاهش سطح آلاینده‌های هوا می‌توانند بار بیماری‌های مربوط به سکته، بیماری‌های قلبی، سرطان ریه و بیماری‌های تنفسی حاد و مزمن را کاهش دهند. رهنمود سازمان جهانی بهداشت در سال 2005 نشان می‌دهد که کاهش غلظت ذرات PM 10 از 70 میکروگرم در متر مکعب به 20 میکروگرم در متر مکعب میزان مرگ را به میزان 15 درصد کاهش می‌دهد. این در حالی است که سازمان جهانی بهداشت در سال 2019 تخمین زده است که آلودگی هوای آزاد و داخلی در مناطق شهری و روستایی سالیانه منجر به بیش از 7 میلیون مرگ زودرس می‌شود. بر اساس گزارش سازمان جهان بهداشت در سال 2019 در جهان به طور میانگین حدود 54 درصد از مرگ‌های زودرس مربوط به آلودگی هوا و دلیل بیماری ایست قلبی و سکته مغزی و 7 درصد از مرگ و میر‌های ناشی از سرطان ریه است. در حالی که 19 درصد از مرگ و میر‌ها به علت بیماری مزمن انسدادی ریوی است.

او با اشاره به اینکه بنابر آخرین گزارش بانک جهانی در سال 2016 احتمال مرگ در بچه‌های با سن پایین‌تر از 5 سال در کشور‌های کم درآمد به علت مواجهه با آلودگی هوا بیش از 60 برابر بیشتر از کشور‌های پردرآمد است، اظهار کرد: تعداد مردمی که در جهان سالانه از آلودگی هوا می‌میرند بیش از 4 برابر تعداد مردمی است که از ایدز می‌میرند.

رئیس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت با اشاره به اینکه هر سال بیش از 7 میلیون نفر از مردم جهان از بیماری‌هایی که به علت تنفس هوای آلوده است، دچار مرگ زودرس می‌شوند، خاطرنشان کرد: این بیماری‌ها شامل سرطان ریه، بیماری‌های قلبی، سکته مغزی، عفونت‌های حادتنفسی و بیماری‌های انسداد مزمن ریوی مثل برونشیت و آمفیزم است. در واقع مواجهه با آلودگی هوا چهارمین عامل مرگ در جهان پس از خطرات متابولیک، رژیم غذایی نامناسب و دود سیگار است.

وی ادامه داد: در کشور‌های در حال توسعه (با درآمد کم و متوسط) آلودگی هوا سومین ریسک فاکتور مرگ خوانده می‌شود و این در حالی است که در کشور‌های با سطح درآمد بالا و در مقیاس جهانی آلودگی هوا چهارمین ریسک فاکتور مرگ در جهان است. بر اساس گزارش بانک جهانی در سال 2016، کل هزینه آسایش از دست رفته در کشور ایران به علت آلودگی ذرات معلق PM 2.5 در سال 1990 برابر با 13940 میلیون دلار بود که 2.44 درصد از تولید ناخالص ملی کشور ایران است و در سال 2013 کل هزینه آسایش از دست رفته در کشور ایران به علت آلودگی ذرات معلق PM 2.5 مقدار 30 میلیارد دلار است که 2.48 درصد از تولید ناخالص ملی کشور ایران می‌شود.

وی افزود: میانگین غلظت ذرات معلق PM 2.5 طی سال 1399، در شهر‌های تهران، اهواز، مشهد، تبریز، شیراز، اصفهان، ایلام، سنندج، یاسوج، همدان، خرم آباد، اراک، کرج، کرمانشاه، آبادان، زنجان، یزد، ارومیه، کرمان، بیرجند، قم، زابل، بحنورد، دزفول و اردبیل با جمعیت تقریبی 32 میلیون نفر (37.67 29.02) است که تقریبا 6 برابر رهنمود سازمان جهانی بهداشت بوده است. بالاترین و پایین‌ترین میانگین غلظت سالیانه ذرات معلق PM 2.5 در سال 1399 به ترتیب مربوط به شهر زابل با (189.369.4) میکروگرم در متر مکعب (14 برابر رهنمود سازمان بهداشت جهانی) و شهر اردبیل با (1.6 7.38) میکروگرم در متر مکعب بوده است.

او ادامه داد: میانگین غلظت سالیانه ذرات معلق PM 2.5 در سال 1399 در پایتخت (15.76 31.88) میکروگرم در متر مکعب بوده است. در سال 1399 به طور میانگین 120.5روز میانگین غلظت روزانه ذرات معلق PM 2.5 در شهر‌های مذکور بالاتر از رهنمود روزانه سازمان جهانی بهداشت بوده است، که بالاترین تعداد روز‌ها مربوط به اهواز با 292 روز در طی سال 1399 است. در شهر تهران نیز 224 روز میانگین غلظت روزانه ذرات معلق PM 2.5 بالاتر از رهنمود روزانه سازمان جهانی بهداشت بوده است.

وی با اشاره به اینکه طی سال 1399 در شهر‌های مورد مطالعه کشور ایران تقریبا 21 درصد از روز‌های سال شاخص کیفیت هوا (0 تا 50)، در محدوده هوای خوب (پاک) (رنگ سبز)، 62.35 درصد از روز‌های سال شاخص کیفیت هوا (51 تا 100) در محدوده هوای قابل قبول (رنگ زرد)، 10.8 درصد از روز‌های سال شاخص کیفیت هوا (101 تا 150) در محدوده هوای ناسالم برای گروه‌های حساس (رنگ نارنجی)، 5.08 درصد از روز‌های سال شاخص کیفیت هوا (151 تا 200)، در محدوده هوای ناسالم (رنگ قرمز)، 0.16 درصد از روز‌های سال شاخص کیفیت هوا (201 تا 300) در محدوده هوای خیلی ناسالم (رنگ بنفش)، 0.5 درصد از روز‌های سال شاخص کیفیت هوا (بالاتر از 300) در محدوده هوای خطرناک (رنگ قهوه ای) بود که نسبت به سال 1398 تعداد روز‌های دارای هوای خوب افزایش جزئی (1 درصدی) داشته است.

شاهسونی تاکید کرد: بیشترین تعداد روز هوای خوب در این سال مربوط به شهر اردبیل (333 روز) بوده است. شهر‌های تهران، اهواز، اصفهان و شیراز فقط کمتر از 10 روز هوای خوب در سال 1399 داشته‌اند و بیشترین تعداد روز‌های هوای خطرناک در سال 1399 مربوط به شهر خرم‌آباد (16 روز) بوده است.

او ادامه داد: تعداد مرگ کل منتسب به مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق PM 2.5 در بزرگسالان بالاتر از 30 سال در سال 1399 در شهر‌های مورد مطالعه به طور میانگین 11 هزار و 129 نفر بود. در شهر تهران به طور میانگین مرگ 3751 نفر منتسب به مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق PM 2.5 در سال 1399 رخ داده است. نتایج نشان می‌دهد که به طور میانگین جزء «مرگ کل منتسب به ذرات معلق» در کشور در سال 1399 برابر با 7.51 درصد بود که این جزء منتسب در شهر‌هایی نظیر اهواز، زابل، خرم آباد، اصفهان و دزفول که با پدیده گرد و غبار درگیر هستند بالاتر از میانگین کشوری بوده است.

وی با اشاره به تاثیر آلودگی هوا بر شکل‌گیری مرگ و میر ناشی از بیماری انسداد ریوی، بیان کرد: تعداد مرگ به علت بیماری‌های مزمن انسداد ریوی (COPD) منتسب به مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق PM 2.5 در سال 1399 در شهر‌های مورد مطالعه به طور میانگین 519 نفر بوده است. در شهر تهران به طور میانگین مرگ به علت بیماری‌های مزمن انسداد ریوی منتسب به مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق PM 2.5 به تعداد 123 نفر گزارش شده است. نتایج نشان می‌دهد که به طور میانگین جزء مرگ به علت بیماری‌های مزمن انسداد ریوی منتسب به ذرات معلق در کشور 11.19 درصد است که این جزء منتسب در شهر‌هایی نظیر اهواز، زابل، خرم آباد، اصفهان بالاتر از میانگین کشوری است.

شاهسونی تاکید کرد: میانگین تعداد مرگ در سال 1399 به علت سرطان ریه در بزرگسالان بالاتر از 30 سال در مجموع شهر‌های فوق الذکر به طور میانگین 298 نفر بوده است. همچنین در شهر تهران به طور میانگین 112 نفر مرگ منتسب به مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق PM 2.5 داشتند. نتایج نشان می‌دهد که به طور میانگین جزء مرگ به علت سرطان ریه منتسب به ذرات معلق در کشور 9.39 درصد است که این جزء منتسب در شهر‌هایی نظیر اهواز، تهران، مشهد، اصفهان، زابل، خرم آباد بالاتر از میانگین کشوری است.

وی با بیان اینکه میانگین تعداد مرگ در سال 1399 به علت بیماری‌های ایسکمیک قلبی منتسب به مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق PM 2.5 در شهر‌های فوق الذکر 4255 نفر بوده است، تصریح کرد: این آمار در شهر تهران به طور میانگین 1251 نفر بوده است. نتایج نشان می‌دهد که به طور میانگین جزء مرگ به علت بیماری‌های ایسکمیک قلبی منتسب به ذرات معلق در کشور در سال 1399 برابر با 14.28 درصد است که این جزء منتسب در شهر‌هایی نظیر اهواز، تهران، مشهد، اصفهان، کرج، یزد، آبادان و دزفول بالاتر از میانگین کشوری بوده است.

او درباره مرگ و میر به علت سکته مغزی ناشی از آلودگی هوا، گفت: میانگین تعداد مرگ به علت سکته مغزی منتسب به مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق PM 2.5 در سال 1399 در شهر‌های فوق الذکر به طور میانگین 1734 نفر گزارش شده است که این آمار در شهر تهران به طور میانگین 632 نفر بوده است. نتایج نشان می‌دهد که در سال 1399 به طور میانگین جزء مرگ به علت بیماری‌های ایسکمیک قلبی منتسب به ذرات معلق در کشور برابر با 14.34 درصد بوده که این جزء منتسب در شهر‌هایی نظیر اهواز، تهران، مشهد، اصفهان، یزد، زابل، خرم آباد، آبادان و دزفول بالاتر از میانگین کشوری برآورد شده است.

آن چه صدای شما در مورد شخصیت‌تان آشکار می‌سازد؟

«هیولاوار»؛ روایت ترس‌هایی که از اعماق بیرون می‌آیند